Bompa is ’t leven zo moe…

Bompa is ‘t leven zo moe

hij is het beu al dat gedoe

geen water meer bij de wijn

is aan ’t einde van zijn Latijn…

hij wil stoppen met verjaren

’t brengt hem alleen maar grijze haren

zijn kinderen zullen hem niet missen

als hij in zijn pamper zit te pissen…

bompa is moe, oud en versleten

begint meer en meer te vergeten

herinnert zich alleen de mooie dagen

als de zon schijnt, tussen twee regenvlagen…

de ontelbare eenzame nachtelijke uren

waarin hij zit te praten tegen de muren

tv kijken brengt hem ook geen soelaas

hij wordt gek van dat gezever en gedaas…

bompa is deze rotwereld zo intens moe

nog even en zijn ogen zijn voorgoed toe

dan komt de rust waar hij zo naar uitziet

voorbij de pijn, het steeds weerkerende verdriet…

©GoNo