Herfst…

De plotse koudegolf overvalt me als een dief in de nacht. Ik was de zomer al gewoon aan 't worden. Alsook de gewoonte om rond een uur of drie 's nachts een sigaretje te roken op m'n balkon. De nachtelijke serenades van verliefde katers nam ik er graag bij. M'n kat trok er zich weinig of niets van aan, ik nog minder. Ik speurde de hemel af naar tekenen van leven. Wanneer ga ik nu eindelijk een ufo zien, stelde ik me telkens weer de vraag…

' Hallo, aardbewoner, ik kom van Mars. Nee, ik zie niet groen. Ik zie er uit zoals jij, behalve dat ik zes vingers heb en zes tenen. Een foutje in de evolutie, zullen we maar zeggen hé? Bij ons, vinden de politiekers zes vingers geweldig handig, kwestie van beter te kunnen graaien, zeg ik altijd. Wat zeg je? Wacht even, m'n vertaalapparaat laat het weer afweten. Al die technologie en ik hoor nog minder dan een bejaarde Marsbewoner, die niet meer weet van welke planeet hij is. Zo, dat is dus weer gefikst. Wilt u de vraag even herhalen? Waar wij leven op Mars? In het zevende kwadraat, waar anders? Het zegt u niets? Mij ook niet. Maar dat ligt geheel aan de schrijver van dit stukje nietszeggende lectuur hé?

Maar nu even serieus hé? We wonen ondergronds, op plaatsen waar uw Marsautootjes nooit zullen geraken. En als ze te dicht komen, blazen we ze de lucht in. Zo simpel kan 't leven zijn hé? Wat komen jullie feitelijk uitvreten op onze planeet? Zoeken jullie soms een plaats om jullie vuile oorlogsspelletjes verder te zetten? Of zoeken jullie toekomstig asiel op onze planeet? Ik kan je nu al vertellen dat er strenge procedures bestaan, je komt er zomaar niet in bij ons. We zijn vredelievend, maar maak ons niet kwaad hé? Bij ons is iedere asielzoeker verplicht om te huwen met een inlandse schone. Kwestie van zich te assimileren en te integreren. Godsdienst, zoals bij jullie, bestaat bij ons niet. 't Is een bron van ergernis die we kunnen missen als kiespijn. Je zult verschieten hoeveel aardbewoners er al bij ons vertoeven. Al die onopgeloste verdwijningen verklaren veel, zo niet alles. Af en toe brengen we er zo eentje terug. Niets mee aan te vangen, goed voor een experiment, maar daar houdt het dan ook mee op. En als ze al zeggen dat ze ontvoerd waren door een ufo, wie zal hen geloven hé?

Bij ons betalen we geen belastingen, zoals bij jullie. Wat Mars ons schenkt is van iedereen.

Werken, zegt u? Daar hebben we robots voor. Die doen alle klussen, die wij al lang niet meer graag doen. Zoals het gras afmaaien of de vuilbakken buiten zetten. Nee, wij genieten volop van 't leven, zonder ons te moeten bekommeren om onze oude dag. Maar we leven ook een pak langer dan jullie hé? De gemiddelde leefcyclus is bijna tweehonderd jaar. Dat kunt u op jullie kloteplaneet niet zeggen hé? Onze steden liggen zo diep onder de grond dat we geen last hebben van de stralingen. Een inslag van een meteoriet is niet meer dan een kleine plof die we horen…

Wat zegt u? Of we gelukkig zijn? Wat had je gedacht? Nee dus. Echt gelukkig zijn we niet. De reden? We willen ook de sterrenhemel op een heldere nacht eens zien. Ik wil ook op m'n balkon een sigaretje staan roken, terwijl ik een gesprek voer met een aardbewoner. Maar 't zal nooit gebeuren, gezien uwen technologie mijlenver van de onze staat. Sorry, maar ik moet er van door, 'k ben vergeten dat mijne frietpot nog op t' vuur staat. Allé, 't was fijn om met u te praten, 'k hoop dat ik u nooit meer terugzie…'

En weg is de vliegende schotel, mij achterlatende met een dromerig gevoel. Wat mij plots tot het besef doet komen dat ik hier sta te rillen van de koude. Ik vraag aan m'n kat of ze dat ook gezien heeft. Ze bekijkt me alsof ik de hoogste graad van zinsverbijstering bereikt heb. Kom, zeg ik, laten we onze conversatie binnen verder zetten. Maar ze is al weg, ze houdt niet van koude, miezerige regen dat ik nu pas opmerk. 't Is herfst, denk ik, de bladeren zullen zoals ieder jaar van de bomen vallen. Een telkens wederkerend fenomeen waarover dichters zullen schrijven. En dan zal het beginnen vriezen, met een beetje geluk zal het ook sneeuwen. De feestdagen zullen hun opwachting maken. De eenzamen en minder gelukkigen zullen de hele santenboetiek vervloeken…

Zouden ze op Mars ook seizoenen hebben? Ben het vergeten te vragen. Waarschijnlijk wel, maar ondergronds is het eeuwig en altijd zomer, denk ik dan. Skipistes zullen ze daar wel niet hebben of het zal met kunstmatige sneeuw zijn hé? Ik vraag me af of ik daar wel zou willen wonen. Dat verplicht huwen met een inlandse ondergrondse schone met zes vingers en zes tenen, is voor mij een stap te ver. Nee, niet die schone, maar die verplichting hé?

't Is herfst en ik heb het koud. Twee truien en een dikke frak brengen geen soelaas. Toch maar de kachel aan zetten? Kruip in uwen nest, zegt m'n kat, onder het donsdeken is het lekker warm en schuif wat op of denkt ge dat ge alleen koud hebt?

©GoNo