De grote leugen…

Met de komst van de euro zou alles goedkoper worden. Een ééngemaakt Europa zou niets dan voordelen opleveren voor haar burgers. Gedaan met de wisselkoersen, overal zouden we kunnen betalen met de euro. Op termijn zouden de prijzen in alle aangesloten landen op één lijn moeten liggen. Een wonder zou geschieden…
Inderdaad, een wonder is geschied. De prijzen voor olie en haar afgeleide producten rijzen de pan uit. De elektriciteitsfactuur is op een jaar tijd met 25% gestegen. De huurprijzen ook. Wil dus zeggen dat een modaal gezin een kwart meer moet betalen voor gas, elektriciteit, water en noem maar op. In dit apenland werken we nu al tot vier augustus voor de staat, de rest van ’t jaar voor ons eigen. De banken, notabene gered met onze zuurverdiende belastingcentjes, betalen zich terug torenhoge bonussen uit. De werkmens, zeg maar gerust slaaf, zal wel betalen. Honderdduizenden gezinnen kunnen met moeite de eindjes aan elkaar knopen. In Antwerpen alleen al staan er zesduizend gezinnen op de wachtlijst om een budgetmeter te laten plaatsen, omdat ze de prijs van de elektriciteit of gas niet meer kunnen betalen. Hetzelfde met het internet. Iedereen moet een pc hebben. Kwestie van mee te zijn met z’n tijd. En ook omdat men gedwongen wordt. Als men schoolgaande kinderen heeft kan men niet anders. Dus maken we de pc goedkoper. Prachtig initiatief, ware het niet dat men er vergeet bij te zeggen dat uw aansluiting voor internet op jaarbasis, een flinke hap uit uw budget zal vreten. Maak zelf eens het sommetje. Gemiddeld zo’n kleine 43€ x 12= 516 € x 40,3399= 20 815 oude Belgische franken. Voor een gezin met een vervangingsinkomen kan dit tellen he?
De kloof tussen arm en rijk wordt met de dag groter. We gaan met rasse schreden terug naar middeleeuwse toestanden. De grootverdieners kijken op ons neer alsof we hun lijfeigenen zijn. Ze regeren vanuit hun ivoren torens, hebben geen voeling meer met wat er leeft in de maatschappij. Stemmen wetten, leggen belastingen op en potverteren maar op onze kosten. Iedereen gelijk voor de wet? Vergeet het maar. Er is een duidelijk verschil tussen een arme en een rijke burger. De justitie is een klassejustitie. Hoe meer geld men heeft, hoe lichter de straf. Als men al veroordeeld wordt, want meestal trekken ze het zolang tot er verjaring kan ingeroepen worden. Witteboordcriminaliteit rendeert, naar het schijnt. Zolang men op vakantie kan gaan, is er niets aan de hand. Twee of drie weken de zorgen aan de kant moet kunnen. Om daarna thuis te komen en een propvolle brievenbus te vinden, die uitpuilt van de rekeningen. Waarna men bij de bank de zoveelste herschikking van de leningen vraagt. Kassa, kassa. In ’t beste geval komt de deurwaarder langs om de luxe vanonder uw gat te verkopen. Weg twee auto’s, weg flatscreen en pc; weg, alles is weg. Te voet of met de fiets naar het werk, indien men nog werk heeft. Te voet naar de bakker? Jawadde. Zo’n afstand is bijna niet te overbruggen. En het jaar erop zit men thuis te kniezen omdat men niet meer op vakantie kan gaan. Maar er is één troost. Op de externe harde schijf, die de deurwaarder uit medelijden niet wou meenemen, staan er duizenden foto’s van vervlogen vakanties…
Spijtig dat je een pc nodig hebt om ze te kunnen zien he?

©GoNo