GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

donderdag 10 juni 2010

Wodka - martini (shaken, not stirred) 4



Doe de wodka, de vermout en het ijs in de shaker en shake well! Giet door een zeefje in een kegelvormig cocktailglas en garneer met de olijf, geprikt op een tandenstoker.
De originele cocktail maakte gebruik van gin i.p.v. wodka. Wodkaproducent Smirnoff heeft destijds de royalty’s voor de James Bond films gekocht om zijn eigen drank te kunnen promoten. Dit ter titel van inlichting.
De nogal gezette pater doet met klein handgebaar teken dat we hem moeten volgen naar binnen, naar buiten zou moeilijk gaan gezien we al buiten stonden. Ik steek m’n Magnum onder m’n rechteroksel, want anders begint hij te smelten. Sorry, zit eventjes aan het Ijsboerke te denken, die rechtover m’n deur gestopt is. We volgen hem op kousevoeten, ik vraag mij af sedert wanneer men z’n schoenen moet uitdoen in een kapelleke. Of werken ze hier samen met de moskee? ’t Zou kunnen, Hamas zal ook wel geheime agenten hebben, veronderstel ik. Ik doe dus m’n schoenen uit, zet ze aan ’t wijwatervat waar al minstens tien paar staan te stinken. Ik besprenkel ze met wijwater van ‘t vat, baat het niet dan schaadt het niet hé? ’t Is hier druk, zo te zien. De zuchtende en kreunende pater, het lijkt wel of er misdienaartje onder z’n pij zit, drukt op een geheime knop. Het altaar schuift geruisloos weg, een trap wordt zichtbaar. We volgen de pater naar beneden,het altaar schuift terug op z’n plaats. ’t Doet me een beetje denken aan de catacomben van Rome. Of die van ’t Justitiepaleis van Brussel. We slaan de hoek om en staan plotseling voor een lift. Vijftien verdiepingen lager stappen we uit. Ik hoor het gebral en gelal al van verre. We volgen nog steeds de zuchtende pater, we moeten wel want er is niemand anders om te volgen. Voor James Bond is ’t gemakkelijker, die volgt mij. Kunt ge nog volgen?
Hij doet een deur open, wat mij vrij logisch lijkt, daar dienen gesloten deuren nu éénmaal voor. Uit de rotsen hebben ze hier een gezellige bar uitgehouwen. Vroege middeleeuwen aan de stijl te zien. Topless geklede dames bedienen de klanten, die allemaal hetzelfde drinken.
“Wodka - martini (shaken, not stirred)”wordt er langs alle kanten geroepen.
“ Oplichters, bende oplichters…”sist Bond.
Ik moet het volmondig beamen. Roger Moore is in een hevige discussie verwikkeld met Daniel Craig, terwijl Timothy Dalton er grijnslachend bijstaat. George Lazenby zit aan een tafeltje te treuren, niemand kent of herkent hem.
“ Ik ben de enige echte James Bond…”zegt Sean Connery,’ ik en niemand anders…”
Een algemeen hoongelach is z’n deel.
“ Mannekes, de enige echte staat hier…”roep ik met overslaande stem, omdat er een loebas van een hond z’n tanden in m’n teerbeminde ballen gezet heeft.
“ Van wie is diene Rottweiler?”vraag ik met dichtgeknepen billen en piepstemmetje. Een geheim agent met een piepstemmetje maakt weinig indruk, zou ik zo zeggen.
Een algemeen hoongelach is nu ook m’n deel.
Ik kijk met tranen in m’n ogen naar Sean Connery, een goed verstaander heeft maar een half woord nodig. We gaan met ons tweeën hier wat ambiance in de keet brengen. Een beetje actie op tijd en stond geeft goud in de mond. Zei de bokser terwijl hij de gouden tanden van z’n tegenstrever bijna in z’n keel sloeg. Maar eerst moet ik van diene loebas vanaf geraken. Ik roep zo’n topless geklede of beter niet geklede barhostess, die direct met een dienblad en 50 wodka’s- martini’s komt aangezeuld.
“ Kijk Blackie, kijk, grote ballen, veel groter dan die van mij…”terwijl ik met m’n hand naar de dame haar étagère wijs. Slimme hond, kiest eieren voor z’n geld, in zijn geval ballen hé? Zet z’n grote muil open en tevens vast in de linkerborst van de dame. Het dienblad vliegt de lucht in, de wodka’s-martini’s ook. In de vlucht graai ik er nog twee uit de lucht, ge moet het maar doen hé, geef er eentje aan de Scottische kilt die mij begroet met:” James Cont, i presume?” Ja zeg, flauwe mop. Ik wil antwoorden dat ik toevallig Stanley of Livinstone heet, maar ik kon niet direct op die namen komen. Dus zeg ik maar:” No, I am Soeur Sourire..” Ik begin spontaan Dominique, Dominique te zingen. Heel die kroeg hier beneden zingt mee. Doe maar rustig verder, subiet goed wat peren tegen jullie muilen. Muilperen. M’n handen beginnen te jeuken…

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage