Alles achterlatende…

‘t Leven is één groot showtoneel
‘k speel m’n rolletje in het geheel
door ’t spelen van die opgelegde rol
word ik stekeblind als een zwarte mol

‘k loop mee in de dwaasheid der dingen
gevoelens moet ik constant verdringen
zou het niet onweerstaanbaar prachtig zijn
alles te kunnen en mogen doen voor de gein

geen enkele instantie die me komt zeggen
waar ik m’n prioriteiten zou moet leggen
me gewoon laten meedrijven met de wind
we zien wel waar we uitkomen, m’n vrind

m’n dromen, die met een vingerknipje
me wegrukken uit m’n zoveelste dipje
geen ergerlijke dingen doen met tegenzin
dromerig zweven, ’t is al een goed begin

vals zingen op m’n kleine balkonnetje
de bloempjes buiten zetten in ’t zonnetje
in m’n nakie rondlopen met een overgewicht
maar de buren vinden het totaal geen zicht

me vastklampen aan voorbijkomende wolken
naast de vogels zitten die de takken bevolken
met ze meevliegen tot aan die eindeloze horizon
alles achterlatende, op zoek naar de levensbron…

©GoNo