Halleluja, hoe geraken we hier uit?

“ Ik laat het veertig dagen en nachten regenen, als het dan niet proper is, weet Ik het ook niet meer”sprak God.

“ Ik ga een boot bouwen en van alle mensenrassen pak ik er twee mee…”zegt Noach, een verre afstammeling van Noach I.
’t Probleem is natuurlijk dat hij de nodige vergunningen moet krijgen, conform de wetgeving in verband met het milieu. Tevens moet hij, gezien de crisis, zorgen voor duurzame werkgelegenheid voor de allochtone medemens, verbonden aan een dertiende maand, maaltijdcheques, vakantie in het thuisland en nog zo wat van die dingen waar een normale werknemer recht op heeft.
Noach besluit dus om eerst een rondvraag te doen bij de diverse gemeenschappen. Te beginnen bij de imam in één van de moskeeën, her en der verspreid in de omliggende straten.
“ Beste imam, ‘k ga een boot bouwen en ‘k neem van elk mensenras er twee mee. Het einde nadert met rasse schreden, het is al lang geen vijf voor twaalf meer, maar één uur dertig. Waarbij hij op z’n klok keek. Dus, als u de goedheid zou willen hebben om twee personen te kiezen, zou ik u zeer erkentelijk zijn…”
“ Uw naam laat, bij Allah en z’n profeet Mohammed, een belletje bij mij rinkelen. Maar vindt u zelf niet dat twee personen iets te weinig zijn om mee te nemen? Stel dat er ene van sterft, hoe moet het dan verder met het nageslacht? Moet de overlevende zich dan vermengen met heidenen? Waar blijft dan de vrijheid van godsdienstovertuiging? Nee, het beste is om zes exemplaren mee te nemen. Dit om het voortbestaan van de Islam te verzekeren hé? En als die zondvloed er komt, hoe zullen ze weten waar Mekka ligt?”vraagt de imam heel geslepen.
Noach denkt er het zijne van en besluit om er toch nog eens over na te denken. Hij neemt afscheid van de imam, komt tot de conclusie dat z’n nieuw paar sandalen gestolen zijn. ’t Is voor het goede doel en fluitend zet hij z’n tocht verder. Richting Bisschoppelijk Paleis. De poort wordt open gedaan door een lachend nonnetje, die hem eerst naar de woordvoerder van de bisschop brengt. Hem achterlatende met een
“ God zij geloofd” en een thermos koffie. De woordvoerder, een priester waarvan de heiligheid afstraalt, zal hem te woord staan in afwachting dat de bisschop hem een audiëntie zal verlenen.
“ Ik ga een boot bouwen en zal van elk mensenras twee exemplaren meenemen…”begint Noach z’n betoog. Na een kwartier uitleg, begint de woordvoerder al op z’n horloge te kijken, zich afvragende waar die gestoorde gek vandaan komt. De monseigneur redt hem van een naderende zenuwinzinking. Hij vat in ’t kort samen, ongeveer een halfuur, wat Noach hem zojuist in een kwartier vertelde. De monseigneur-bisschop schudt met z’n hoofd. ’t Is geleden van de eerste zondvloed dat hij nog zoveel onzin gehoord heeft.
“ Beste afstammeling van Noach I, uw naam laat ergens een belletje rinkelen, de Kerk weet al lang dat er een Tweede Zondvloed zit aan te komen. De Katholieke Raad voor Wetenschappelijke Bewezen Drogreden heeft zich al over die kwestie gebogen. Maar om terug te keren op uw vraag om twee personen te kiezen, kan ik alleen maar zeggen dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn en de mijne ook. Mag ik voorstellen om zuivere mensen te zoeken? Ik zou ze gaan zoeken bij de jeugd, kwestie om het voortbestaan van het Katholieke Mensdom te verzekeren. Gezien u ook al twee moslims meeneemt, en onze Kerk absoluut geen voorstander is van enige vermenging van Geloof, zou het misschien beter zijn om meerdere en liefst acht exemplaren van de Kinderen van God, mee te nemen…”zegt de bisschop heel geslepen.
Noach denkt er weer het zijne van en besluit om ook in dit geval er eens over na te denken. Hij gaat buiten, na eerst 100€ in het mandje gelegd te hebben, dit voor de audiëntie en omdat de bisschop een gebed zal opdragen moest de zondvloed morgen al beginnen. ’t Is voor het goede doel, denkt Noach al fluitend. Waarna hij zich naar de Tempel van Boeddha begeeft…

©GoNo