GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

woensdag 11 november 2009

Ontploffen

Stop met je gezaag en gezeur
Ook al wordt alles een sleur
Iedereen heeft wel eens een tegenslag
Maar morgen ga je de dag
tegemoet met een nieuwe lach
Denk je nu echt dat jij de enige bent,
Die door het leven moet zonder enige cent.
Je wordt vertroeteld tot en met,
Zelfs met je alledaagse sigaret.
Iedereen moet op zijn tenen lopen,
Als je buien zich zijn aan het ophopen.
Iedereen moet medelijden met jou hebben
heel goed oppassen wat ze tegen je zeggen.
Er zijn van die dagen,
Dat ik ook wel eens wil zagen
Dat heel de wereld zich tegen mij keert
dan wil ik zeggen: rot toch op,
Ik moet ook redden wat er te redden valt
Vechten voor elke droom die ik heb
Voor mij is niet alles evident,
Al lijkt het alsof ik door het leven zwem.
Dan huil ik stil mezelf in slaap,
En denk morgen sta ik weer paraat
Ik probeer van elke dag het beste te maken
En al zou ik er niet in slagen
Dan weet ik , ik heb het geprobeerd
Alles gegeven wat ik heb
Geen kans laten liggen om mijn leven op te bouwen,
Samen met mensen om van te hou'en.

©Isabelle Willem

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage