GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

dinsdag 13 januari 2009

Een rugzakje vol met Dromen....

Het is een kaakslag voor het onderwijs dat ze kinderen op hun vingers tikken vanwege de vele spellingfouten, die ze maken. Kinderen moeten toch niet meer kunnen schrijven of hoofdrekenen ? De pc verbetert de fouten wel. En het merendeel is opgegroeid al sms'end. Er zijn er zelfs die geboren worden met zo'n mobieltje aan hun oor. Ik vind dat Hollands woordje voor een gsm, prachtig gevonden. Een mobieltje. Als het ware voor de mobiele mens. De hedendaagse mens die altijd maar in beweging is en nooit stil staat. Op weg naar iets of niets. De eeuwige globentrotter, op zoek naar zichzelf. De nieuwe mens op zoek naar spirituele en culturele waarden. Die steeds verder van de deur gaat zoeken, meestal op overvolle stranden, om dan moe maar voldaan op hun luie krent naar de duizenden foto's te kijken. Waarvan ze zich zelfs niet meer herinneren dat ze die kiekjes ooit genomen hebben. Maar vroeger moest men betalen per rolletje en nu is het allemaal digitaal. Dus nemen maar die foto's, van een kromme banaan tot de kots van de buurman, moet kunnen hé ?
Er zijn enkelingen, die de stilte opzoeken en genieten van een zonsondergang ergens op een eiland. Die de wildernis intrekken op zoek naar avontuur. Er zijn er ook waarvan men niets meer gehoord heeft, maar die hebben de kick van hun leven gehad toen ze opgegeten werden door één of ander wild dier, die niet akkoord ging met de verstoring van z'n biotoop. Anderen zijn dan weer gekidnapt en beleven jaren aan één stuk de avonturen van hun anders zo saaie leven.
Ik , daarentegen, zoek het avontuur in m'n dromen. 't Is stukken gemakkelijker, 't kost me geen geld en ik beslis zelf waar ik kom en sta. Ik heb ook geen last van uitgestelde vluchten, verloren bagage en luidruchtige medereizigers. Ik ben bijna de halve wereld rondgereisd met niet meer dan een rugzakje vol dromen. Overal waar ik kwam, was er vrede en vriendelijke mensen. Zelfs de meest wilde dieren kwamen als tamme hondjes uit m'n hand eten. Buiten één beest, die beet in m'n hand. Maar dat was niet in m'n droom, maar in 't echt. En 't was waarschijnlijk lief bedoeld. Hoop ik toch......

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage