Kamiel & Marie.....

Bronstige tijden......

't Was een hele tijd geleden dat ik nog iets gehoord had van Kamiel en z'n Marie. Tot ik, geheel toevallig naar “Man bijt hond “ keek. M'n verbazing was groot toen ik beiden zag, ergens in hartje Ardennen.
's Nachts nog wel. Wat deden die twee daar ? Waren ze op zoek naar Vliegende Schotels ? Zoals je weet, ziet men ze in Wallonië nogal regelmatig eens vliegen hé ? En Vliegende Schotels vliegen schijnbaar alleen nog in de Ardennen. Bij voorkeur als het donker is.
Bij mijn weten, heb ik nog nooit zo'n ufo zien vliegen boven Antwerpen, laat staan een landing op de Meir of Keizerlei maken. Of het Wijnegem Shopping Center. 't Zou wat geven, moest dat gebeuren........
Ik zie Patrick Janssens al staan om die buitenaardsen te verwelkomen. Met een doos Antwerpse Handjes, nog warm van bij de betere bakker. En achter zich duizend man, volgens de politie, maar volgens de organisatoren waren het er 1005, van het Vlaams Behang die staan te brullen van “ Eigen aliens eerst “. Waarna de inderhaast opgeroepen federale politie uit Luik hun nieuwe matrakken mogen uitproberen op de lieftallige smoelwerken van de democratisch verkozen partijleden. Van een warm onthaal gesproken.
Maar ik dwaal af. Kamiel en Marie stonden op iets te wachten en 't was zeker niet tram 12, bij mijn weten komt diene tram niet tot in de Ardennen. Of 't moest zijn dat Antwerpen z'n territorium uitgebreid had met een nakende scheiding van de gewesten in 't vooruitzicht. Een tipje van de sluier werd opgelicht door een soortement van een reporter en een boswachter. Boswachters zijn sedert het geval Dutroux, geweldig populair bij de Walen. Ze behoren tot de categorie van bosnimfen, boskabouters, bossaters en bosduiven. Dat laatste schijnt niet te kloppen, want ze jagen op bosduiven wegens een teveel van die schijtproducenten. Ik bedoel hiermede dat boswachters tot de status van sprookjesfiguren opgeklommen zijn. Als de kindertjes niet braaf gaan slapen, zeggen de ouders nu: “ Pas op, of de boswachter komt u pakken !” waarna hun nageslacht anwoordt: “ Zie maar dat Dutroux niet onder uw bed zit.”
't Zijn geen kinderen meer lijk vroeger, maar ook geen ouders meer zoals vroeger.......
Kamiel & Marie stonden te wachten op het geroep van bronstige herten. Wie gaat er nu in 't midden van de nacht in de Ardennen, in de kou en de regen gaan staan , om naar herten te luisteren, om maar te zwijgen van het gewauwel die een krankjorumme nachtreporter uit z'n krammen slaat ? Schijnbaar zo'n man of tien. Te gek om los te lopen. Voorzekers had zijn Marie hem weer eens zover gekregen, na één of andere oproep in de Libelle of Dag Allemaal. Of Kamiel was de boel aan het verkennen om met z'n vrienden één van die loeiende op vier poten lopende wezens alsnog op z'n bord te krijgen met Kerstdag.
Kamiel moest gaan plassen en zonderde zich een beetje af van de groep. Per slot van rekening had niemand zaken met hetgeen er in z'n broek hangt of staat hé ?
“ Sssttttt, als ge stil zijt kunt ge de herten horen” zei de boswachter.
“ Als ge stil zijt kunt ge de herten horen” herhaalde de reporter tegen de mensen achter hem.
Inderdaad hoorde men iets in de struiken en 't klonk waarempel heel dichtbij.
“ Kunnen herten spreken en dan nog in 't Vlaams ?” vroeg de reporter aan de boswachter.
De boswachter hoorde het in Keulen donderen. Zoals je weet ligt Keulen niet zover vanuit de Ardennen, wat verklaart waarom hij het hoorde donderen.
“ Bij mijn weten kunnen herten en reebokken niet loeien in 't Vlaams of het zouden moeten geïmporteerden zijn uit Vlaanderen.” sprak de toch enigzins verbaasde boswachter.
Kamiel zocht een plekje waar hij z'n opgezwollen blaas kon ledigen. 't Was donker en plots schoof hij , terwijl hij gezellig aan 't wateren was , uit. Groot was z'n verbazing toen hij met z'n klokkenspel in de netels terecht kwam. Hij stootte een kreet uit die tot kilometers in de verte te horen was.
In het nabijgelegen dorp gingen de ramen open.
“ Hoort, de herten en reebokken staan bronstig.....” waarna iedereen terug ging slapen en Kamiel z'n vol met bobbels staande onderbuik bette, om toch maar de pijn te verzachten. Marie hebben ze moeten afvoeren met een brancard, gezien ze op de grond lag te kronkelen van 't lachen......
“ Raar volkje, die Vlamingen.....” zei de boswachter.
“ Compleet gek, die Vlamingen....” zei de nachtreporter.
“ Staat er alles op ?” vroeg de crew van “Man bijt hond”........

©GoNo