Een eigentijds sprookje........

Er was eens ........zo beginnen de meeste sprookjes en verhalen. Meestal lopen die goed af en moeten de slechten het bekopen. Dit sprookje gaat over een niet nader vernoemd bedrijf en haar kersverse directeur.
Enige gelijkenis met nog levende personen, is totaal uit de lucht gegrepen........

Het verhaal begint in 2007.

Na een vergadering van de Algemene Vergadering, minutieus voorbereid door enkele ontevredenen, die niet langer akkoord gingen met de gang van zaken in het bedrijf, besloot men de directeur na 20 jaar dienst, te bedanken voor z'n inzet. Een nieuw bestuur werd verkozen (?) en er zou een nieuwe wind waaien door het bedrijf. Een wind, wat later zou blijken, niet meer dan een briesje zou zijn.
Blijkbaar hadden de nieuwe directie en hun bestuurlijke organen één ding over het hoofd gezien, dat men namelijk met mensen zou moeten werken en niet met nummers op één of ander dossier.
Maar daar stond men niet bij stil, iedereen die min of meer betrokken was bij de zogenaamde “ oude garde” moest en zou wijken. Zelfs al was het ten koste van de goede werking van het bedrijf. Op korte termijn slaagde men er in om de “oude garde” buiten te werken. En niet langs de grote poort, o nee, een audiëntie bij de nieuwe directeur volstond om met stille trom uw biezen te mogen pakken.
En zo verlieten meer en meer vrijwilligers het bedrijf, de meesten werden bedankt voor hun bewezen diensten en daarmee was de kous af. Maar er groeide meer en meer verzet tegen de manier waarop dit gebeurde. De sfeer werd met de dag slechter, een klimaat van wantrouwen, achterdocht en jaloezie werd geschapen.
Maar de directie was met open ogen blind en zich van geen kwaad bewust, zo zeer liepen ze over van eigen glorie. Zij zouden van dit bedrijf hun bedrijf maken. Hun geest of wat er moest voor door gaan zou van dit bedrijf een bloeiend bedrijf maken. Een commerciëel bedrijf, waar de wetten van vraag en aanbod gelden,en de mensen van geen tel zijn, zolang er maar winst gemaakt werd. Zolang er maar gezwegen werd door het personeel en alles klakkeloos uitgevoerd werd. Vast personeel met ervaring moesten luisteren naar onervaren vrijwilligers, ervaren vrijwilligers werden aan de kant geschoven. En wie niet akkoord ging, mocht gaan.
Men had de mond vol van transparantie, zich inzetten voor een nobel doel, christelijke inspiratie en nog meer van die loze slogans, waar niemand in geloofde. Maar waar de meesten “ja” zaten te knikken, omdat ze dan zeker waren om niet de volgende te zijn op het “ Buitengooi-lijstje”........
Maar er is altijd ene druppel die de emmer doet overlopen en die emmer was boordevol gevuld met water van hen die met lede ogen de teloorgang van het bedrijf moesten aanschouwen.......

wordt vervolgd

©GoNo