Eigentijds sprookje ( vervolg )
Simpele geesten.....
De directeur zat op z'n stoel, turend door z'n vensterraam, vanwaar hij perfect het komen en gaan van bezoekers en personeel kon gadeslaan. 't Was duidelijk te zien dat hij op iets aan het broeden was, bepaalde personen wilden maar niet plooien naar z'n grillen en wensen. Meer nog, bepaalde personen lachten hem vierkant en rechthoekig uit. Verdomd, wat dachten die simpele geesten wel ? Hij was weliswaar nog niet benoemd, maar dat was slechts een formaliteit. Wie zou er hem van die felbegeerde post kunnen afhouden ? Men had de lat zodanig laag gelegd , dat zelfs de eerste de beste aap uit de Zoo van Antwerpen, zich kandidaat kon stellen voor de vacature van directeur. Gezien de bonobo's, chimpansees en zilverruggorilla's geen verlof kregen om hun kooi te verlaten, was hij zeker van z'n benoeming.
Hij keek door z'n raam. Verdomd, stond er daar ééntje een sigaretje te roken, terwijl hij hem grijnslachend aankeek. Was het zijn verbeelding die op hol sloeg of stond die hem daadwerkelijk uit te lachen ? Die kerel moest hij in 't oog houden, die kwam zeker en vast op z'n lijstje. Hij had bijna een full-time job aan het in 't oog houden van degenen die binnenkort op z'n lijstje zouden fungeren.
Hij zou de tactiek gebruiken van zalven, flemen, een luisterend oor bieden en dan keihard toeslaan. Maar dat zou een beetje lang duren, dus moest er een andere weg gevonden worden. Maar wat ?
Eureka, verdorie wat ben ik toch slim, dacht hij. Als ik nu eens een soort van bezinningsdag in 't leven roep? Ergens een daguitstap naar één of ander klooster of retraitehuis ? En iedereen mag z'n zeg doen over de werking van het bedrijf en hoe ze die kunnen verbeteren ? Dat schept vertrouwen bij 't personeel en vrijwilligers. Dat geeft hen de indruk dat ze ook iets in de pap te brokkelen hebben. 't Kan geen kwaad en uiteindelijk scheppen wij de pap uit.
Zo gezegd, zo gedaan.......'t kind werd geboren en kreeg de naam van “ reflectiedag”. De directeur zag dat het goed was en niets dan blije gezichten om zich heen. Tot men ter plaatse was en men een toelichting kreeg over het waarom van deze bedenkelijke uitstap. En nog waren er die de bedoeling niet snapten.
Wat een simpele geesten, dacht de directeur en het sterkte hem in de verdere uitvoering van z'n plannen.
Nog wat loze slogans in hun strot rammen en ze zijn rijp voor een stevige portie brainwashing.....
wordt vervolgd....
©GoNo
De directeur zat op z'n stoel, turend door z'n vensterraam, vanwaar hij perfect het komen en gaan van bezoekers en personeel kon gadeslaan. 't Was duidelijk te zien dat hij op iets aan het broeden was, bepaalde personen wilden maar niet plooien naar z'n grillen en wensen. Meer nog, bepaalde personen lachten hem vierkant en rechthoekig uit. Verdomd, wat dachten die simpele geesten wel ? Hij was weliswaar nog niet benoemd, maar dat was slechts een formaliteit. Wie zou er hem van die felbegeerde post kunnen afhouden ? Men had de lat zodanig laag gelegd , dat zelfs de eerste de beste aap uit de Zoo van Antwerpen, zich kandidaat kon stellen voor de vacature van directeur. Gezien de bonobo's, chimpansees en zilverruggorilla's geen verlof kregen om hun kooi te verlaten, was hij zeker van z'n benoeming.
Hij keek door z'n raam. Verdomd, stond er daar ééntje een sigaretje te roken, terwijl hij hem grijnslachend aankeek. Was het zijn verbeelding die op hol sloeg of stond die hem daadwerkelijk uit te lachen ? Die kerel moest hij in 't oog houden, die kwam zeker en vast op z'n lijstje. Hij had bijna een full-time job aan het in 't oog houden van degenen die binnenkort op z'n lijstje zouden fungeren.
Hij zou de tactiek gebruiken van zalven, flemen, een luisterend oor bieden en dan keihard toeslaan. Maar dat zou een beetje lang duren, dus moest er een andere weg gevonden worden. Maar wat ?
Eureka, verdorie wat ben ik toch slim, dacht hij. Als ik nu eens een soort van bezinningsdag in 't leven roep? Ergens een daguitstap naar één of ander klooster of retraitehuis ? En iedereen mag z'n zeg doen over de werking van het bedrijf en hoe ze die kunnen verbeteren ? Dat schept vertrouwen bij 't personeel en vrijwilligers. Dat geeft hen de indruk dat ze ook iets in de pap te brokkelen hebben. 't Kan geen kwaad en uiteindelijk scheppen wij de pap uit.
Zo gezegd, zo gedaan.......'t kind werd geboren en kreeg de naam van “ reflectiedag”. De directeur zag dat het goed was en niets dan blije gezichten om zich heen. Tot men ter plaatse was en men een toelichting kreeg over het waarom van deze bedenkelijke uitstap. En nog waren er die de bedoeling niet snapten.
Wat een simpele geesten, dacht de directeur en het sterkte hem in de verdere uitvoering van z'n plannen.
Nog wat loze slogans in hun strot rammen en ze zijn rijp voor een stevige portie brainwashing.....
wordt vervolgd....
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage