GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

dinsdag 19 augustus 2008

Stress, altijd die stress......

Misschien moeten we allemaal eens leren wat water bij de wijn te doen. Opnieuw naar elkaar leren luisteren. Elkaar terug leren kennen. Niet altijd vitten op elkaar, de scherpe kantjes afvijlen. Meer tijd voor elkaar maken, jaloersheid en wantrouwen overboord gooien.
De wereld gaat kapot aan stress. Stress op 't werk, stress in de onderlinge relaties. In plaats van elkaar een beetje vrijheid te gunnen. Vrijheid om zich te ontplooien, op het werk en op relationeel vlak. Maar zo lang men dat niet gunt, is deze samenleving gedoemd om op lange termijn te verdwijnen. 't Is zoals het spreekwoord zegt: “ Als iedereen voor z'n eigen deur veegt, is de straat ook proper....”
Ik kijk 's morgens in de spiegel en schiet in een lach, mij afvragende van wie die stomme kop is. En daar moeten ze op m'n werk dan een hele dag op zien. Ik bedoel hiermee, dat er af en toe nog gelachen mag worden, 't kost niets en 't is goed voor de stress.......

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage