Wijn uit den Aldi........

Ik wist het en toch deed ik het. Wat, zult u zich afvragen? Wijn en dan nog wijn van de Aldi drinken. Dit ter ere van de aanstelling van Jan P. als nieuwe directeur. De uitslag had ik al maanden geleden voorspelt en zie, m’n voorspelling is uitgekomen. Na WMH ga ik op de Sinksenfoor in een kraampje zitten als voorspeller. Een nieuwe mijlpaal in m’n bewogen leventje. GoNo voorspelt z’n eigen een gouden toekomst. ‘k Zal rap binnen zijn.’k Hoor de eurootjes nu al rinkelen. Maar da’s voor later.
Jeetje, ik heb een kater van die goedkope wijn en nog geen beetje. M’n eigen kat is jaloers op m’n kater. Zo erg is het. ’t Ergste vanal is dat ik tegen gehouden ben door de politie, nadat ik voor de zoveelste keer onderuit gegaan ben met m’n brommerke. Resultaat: ego geschonden en m’n broek kapot, alsook m’n knieën. Brommer langs de kant gezet met de gewaardeerde hulp van de federale. Speechke gekregen van een dik kwartier met de wijze woorden of ik gek ben om in m’n toestand en op mijn leeftijd nog met dat wrak te rijden. Voor één keer heb ik wijselijk m’n grote mond gehouden en hen vriendelijk bedankt voor hun onbaatzuchtige hulp. Toen ze vroegen of ik pijn had, kon ik het niet laten en ik heb gezegd dat ik pijn aan m’n ogen had van naar hun schitterend uniform te kijken. Ze konden er mee lachen, al goed hé?
Maar het toppunt was, toen ik wakker werd op de tram, ik niet aan het Schoonselhof stond, maar aan ’t kerkhof van Silsburg. Verkeerde tram genomen, beter gezegd juiste tram maar verkeerde richting. ’t Was op de koop toe de laatste tram en zoek maar eens een taxi op een plaats waar een normale mens nooit komt. Ik begon er al over na te denken om gewoon in dat tramhokje te overnachten. Die paar uren zouden het ook niet maken. Het geluk is voor aardige mensen, zei m’n grootje altijd en ze had gelijk. Er stopte pal aan de overkant een taxi, met wat bezopen collega’s van mij. Ik , al hinkende naar die taxi, die taxivent bekeek me alsof ik recht uit m’n graf kwam. ’t Moet zijn dat ik er zo slecht uitzag en z’n compassie de bovenhand nam, want met een korte knik liet hij me dan toch instappen. Toen ik hem vertelde wat er gebeurd was, wou hij eerst naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis rijden, maar dat hoefde voor mij niet. Ik en ziekenhuizen, dat gaat niet samen, ‘k val nog liever steendood.
En nu zit ik hier m’n verhaal te doen met barstende koppijn, een lijf dat overal pijn doet en morgen moet ik naar Kortrijk om m’n verjaardag te vieren met een BBQ. Maar ‘k heb weeral stof om iets over te schrijven. En moet ge de clou van heel die historie weten?
Ergens, in Mortsel staat er een brommerke op mij te wachten en ik kan me niet meer herinneren waar ik die juist achtergelaten heb. Het enige dat er op zit, is gans de baan van Berchem tot Mortsel af te gaan, in de hoop hem tegen te komen. Het weerzien zal spontaan en ontroerend zijn, neem dat van me aan hé? ‘k Had moeten luisteren naar Nieke, toen ze mij naar huis wou voeren, maar ik ben GoNo en altijd tegendraads ……
Maar m’n tijd is nog niet gekomen, daarboven genieten ze nog van mijn onnozel gedoe.
Jezus en z’n apostelen lachen zich dood , wat in hun geval moeilijk zal zijn, gezien hun staat waarin ze verkeren. Maar dit terzijde hé?
Met deze wil ik m’n innige deelneming overmaken aan Jan P., af en toe leest hij eens wat ik hier zoal neerschrijf. En volhouden Jan, nog een viertal maanden en ge zijt van mij af, de stilte zal na mij oorverdovend zijn. En wie gaat er je dan nog laten lachen, gezien de vergrijzing in WMH ? Zo’n bende zuurpruimen heb ik maar zelden tegen gekomen en dan ben ik nog vriendelijk in m’n uitdrukking hé?

©GoNo