Voor één keer serieus........
De Heilige Bijbel: Een Algemeen Overzicht
De Heilige Bijbel is een fenomenaal verslag van de geschiedenis, en bestaat uit 66 boeken die over een periode van ongeveer 1,600 jaar door op zijn minst 40 verschillende auteurs zijn geschreven. Het Oude Testament (Oude Verbond) bevat 39 boeken die ongeveer tussen 1500 en 400 voor Christus zijn geschreven, en het Nieuwe Testament (Nieuwe Verbond) bevat 27 boeken die ongeveer tussen 40 en 90 na Christus werden geschreven. De Joodse Bijbel (Tenach) is hetzelfde als het Oude Testament van de Christenen, met uitzondering van de rangschikking van de boeken. Het originele Oude Testament werd voornamelijk in het Hebreeuws geschreven, met sommige delen in het Aramees, terwijl het originele Nieuwe Testament in het Grieks werd geschreven.
De Heilige Bijbel: Het Oude TestamentDe Heilige Bijbel begint met de Joodse Geschriften. Het historische verslag van de Joden werd door de eeuwen heen op leren rollen en tafelen neergeschreven, en onder de schrijvers waren koningen, schaapherders, profeten en andere door God geïnspireerde leiders. In Exodus sommeert God Mozes om de Wet in een boek (Torah) op te schrijven. Rond 450 voor Christus werden alle Joodse geschriften verzameld en gerangschikt door raden van rabbijnen, die vervolgens de complete verzameling erkenden als de geïnspireerde en heilige autoriteit van God. Al in 250 voor Christus werd de Hebreeuwse Bijbel (Tenach) door Joodse schriftgeleerden in Alexandrië, in Egypte, in het Grieks vertaald. Deze vertaling kwam bekend te staan als de Septuagint, wat '70' betekent, refererend aan de traditie dat het vertalingsteam bestond uit 70 of 72 mannen. Op dit moment werden de boeken van de Hebreeuwse Bijbel naar onderwerp gerangschikt, waaronder geschiedenis, poëzie, en profetie. In 90 na Christus, tijdens de Raad van Jamnia, werd door de Joodse oudsten het uiteindelijke Hebreeuwse Bijbelse canon vastgesteld. Hoewel de Joodse geschriften handmatig werden gekopiëerd, waren deze van kopie tot kopie extreem nauwkeurig. De Joden hadden een fenomenaal systeem van schrijvers, die ingewikkelde en ritualistische methoden ontwikkelden om letters, woorden en paragrafen te tellen om zo te verzekeren dat er geen kopiëerfouten zouden worden gemaakt. Deze schrijverstraditie werd feitelijk tot de uitvinding van de drukpers in 1455 gehanteerd. Wat betreft de nauwkeurigheid van de manuscripten heeft de recente ontdekking van de Dode Zee Rollen de opmerkelijke betrouwbaarheid van de teksten van het Oude Testament door de jaren bevestigd.
De Heilige Bijbel: Het Nieuwe TestamentNa ongeveer 400 jaar van geschriftelijke stilte, kwam Jezus in ongeveer 4 voor Christus in beeld. Door zijn leerstellingen heen citeert Jezus vaak het Oude Testament, verklarend dat Hij niet was gekomen om de Joodse Geschriften te vernietigen, maar om deze te vervullen. In Lucas 24:44, verkondigt Jezus aan zijn discipelen dat "alles wat in de Wet van Mozes, bij de Profeten en in de Psalmen over mij geschreven staat in vervulling moest gaan." Beginnend in ongeveer 40 na Christus en tot ongeveer 90 na Christus schreven de ooggetuigen van het leven van Jezus Christus, waaronder Matteüs, Marcus, Lucas, Johannes, Paulus, Jakobus, Petrus en Judas de Evangelieboeken, de brieven en andere boeken die later het Nieuwe Testament zouden vormen. Deze auteurs citeren uit 31 boeken van het Oude Testament, en verspreiden hun materiaal zo ver dat tegen 150 na Christus de vroege Christenen aan deze verzameling geschriften refereren als het Nieuwe Verbond. Gedurende de 3e eeuw na Christus worden de geschriften vertaald in het Latijn, Koptisch (Egypte) en Syriac (Syrië) en wijd verspreid. Op dit moment werden op zijn minst 21 van de geschriften als gecanoniseerd beschouwd. Later, in 397 na Christus, werden de huidige 27 boeken van het Nieuwe Testament in de Synode van Carthago formeel bevestigd en gecanoniseerd.Net als voor het Oude Testament hebben we nu significant bewijs dat het Nieuwe Testament zoals we dat vandaag de dag lezen opmerkelijk nauwkeurig is wanneer dit wordt vergeleken met de oorspronkelijke manuscripten. Van de duizenden kopieën die vóór de uitvinding van de drukpers met de hand werden gemaakt, hebben we ongeveer 24,000 manuscripten, waaronder meer dan 5,300 Griekse manuscripten van alleen het Nieuwe Testament. De Bijbel is veel beter behouden dan de geaccepteerde geschriften van Homerus, Plato en Aristoteles. Uiteraard werd de Bijbel, toen deze van land tot land werd verspreid, vertaald in talen die niet noodzakelijkerwijs de oorspronkelijke talen van het Grieks en Hebreeuws goed weerspiegelen. Maar naast grammaticale en culturele verschillen is God's Woord door de jaren opmerkelijk goed behouden en vertaald. De Bijbel biedt nu inspiratie aan honderden miljoenen mensen over de hele wereld - en dat komt omdat de Bijbel daadwerkelijk het geïnspireerde Woord van God is (2 Timoteüs 3:16-17 en 2 Petrus 1:20-21).
De Heilige Bijbel is een fenomenaal verslag van de geschiedenis, en bestaat uit 66 boeken die over een periode van ongeveer 1,600 jaar door op zijn minst 40 verschillende auteurs zijn geschreven. Het Oude Testament (Oude Verbond) bevat 39 boeken die ongeveer tussen 1500 en 400 voor Christus zijn geschreven, en het Nieuwe Testament (Nieuwe Verbond) bevat 27 boeken die ongeveer tussen 40 en 90 na Christus werden geschreven. De Joodse Bijbel (Tenach) is hetzelfde als het Oude Testament van de Christenen, met uitzondering van de rangschikking van de boeken. Het originele Oude Testament werd voornamelijk in het Hebreeuws geschreven, met sommige delen in het Aramees, terwijl het originele Nieuwe Testament in het Grieks werd geschreven.
De Heilige Bijbel: Het Oude TestamentDe Heilige Bijbel begint met de Joodse Geschriften. Het historische verslag van de Joden werd door de eeuwen heen op leren rollen en tafelen neergeschreven, en onder de schrijvers waren koningen, schaapherders, profeten en andere door God geïnspireerde leiders. In Exodus sommeert God Mozes om de Wet in een boek (Torah) op te schrijven. Rond 450 voor Christus werden alle Joodse geschriften verzameld en gerangschikt door raden van rabbijnen, die vervolgens de complete verzameling erkenden als de geïnspireerde en heilige autoriteit van God. Al in 250 voor Christus werd de Hebreeuwse Bijbel (Tenach) door Joodse schriftgeleerden in Alexandrië, in Egypte, in het Grieks vertaald. Deze vertaling kwam bekend te staan als de Septuagint, wat '70' betekent, refererend aan de traditie dat het vertalingsteam bestond uit 70 of 72 mannen. Op dit moment werden de boeken van de Hebreeuwse Bijbel naar onderwerp gerangschikt, waaronder geschiedenis, poëzie, en profetie. In 90 na Christus, tijdens de Raad van Jamnia, werd door de Joodse oudsten het uiteindelijke Hebreeuwse Bijbelse canon vastgesteld. Hoewel de Joodse geschriften handmatig werden gekopiëerd, waren deze van kopie tot kopie extreem nauwkeurig. De Joden hadden een fenomenaal systeem van schrijvers, die ingewikkelde en ritualistische methoden ontwikkelden om letters, woorden en paragrafen te tellen om zo te verzekeren dat er geen kopiëerfouten zouden worden gemaakt. Deze schrijverstraditie werd feitelijk tot de uitvinding van de drukpers in 1455 gehanteerd. Wat betreft de nauwkeurigheid van de manuscripten heeft de recente ontdekking van de Dode Zee Rollen de opmerkelijke betrouwbaarheid van de teksten van het Oude Testament door de jaren bevestigd.
De Heilige Bijbel: Het Nieuwe TestamentNa ongeveer 400 jaar van geschriftelijke stilte, kwam Jezus in ongeveer 4 voor Christus in beeld. Door zijn leerstellingen heen citeert Jezus vaak het Oude Testament, verklarend dat Hij niet was gekomen om de Joodse Geschriften te vernietigen, maar om deze te vervullen. In Lucas 24:44, verkondigt Jezus aan zijn discipelen dat "alles wat in de Wet van Mozes, bij de Profeten en in de Psalmen over mij geschreven staat in vervulling moest gaan." Beginnend in ongeveer 40 na Christus en tot ongeveer 90 na Christus schreven de ooggetuigen van het leven van Jezus Christus, waaronder Matteüs, Marcus, Lucas, Johannes, Paulus, Jakobus, Petrus en Judas de Evangelieboeken, de brieven en andere boeken die later het Nieuwe Testament zouden vormen. Deze auteurs citeren uit 31 boeken van het Oude Testament, en verspreiden hun materiaal zo ver dat tegen 150 na Christus de vroege Christenen aan deze verzameling geschriften refereren als het Nieuwe Verbond. Gedurende de 3e eeuw na Christus worden de geschriften vertaald in het Latijn, Koptisch (Egypte) en Syriac (Syrië) en wijd verspreid. Op dit moment werden op zijn minst 21 van de geschriften als gecanoniseerd beschouwd. Later, in 397 na Christus, werden de huidige 27 boeken van het Nieuwe Testament in de Synode van Carthago formeel bevestigd en gecanoniseerd.Net als voor het Oude Testament hebben we nu significant bewijs dat het Nieuwe Testament zoals we dat vandaag de dag lezen opmerkelijk nauwkeurig is wanneer dit wordt vergeleken met de oorspronkelijke manuscripten. Van de duizenden kopieën die vóór de uitvinding van de drukpers met de hand werden gemaakt, hebben we ongeveer 24,000 manuscripten, waaronder meer dan 5,300 Griekse manuscripten van alleen het Nieuwe Testament. De Bijbel is veel beter behouden dan de geaccepteerde geschriften van Homerus, Plato en Aristoteles. Uiteraard werd de Bijbel, toen deze van land tot land werd verspreid, vertaald in talen die niet noodzakelijkerwijs de oorspronkelijke talen van het Grieks en Hebreeuws goed weerspiegelen. Maar naast grammaticale en culturele verschillen is God's Woord door de jaren opmerkelijk goed behouden en vertaald. De Bijbel biedt nu inspiratie aan honderden miljoenen mensen over de hele wereld - en dat komt omdat de Bijbel daadwerkelijk het geïnspireerde Woord van God is (2 Timoteüs 3:16-17 en 2 Petrus 1:20-21).
gepost door GoNo | 13:34
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage