GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zondag 27 januari 2008

Namen zeggen alles............(2)

Namen zeggen alles…….
Deel 2.


“ Ik kom nooit in den Aldi, ‘k vind daar m’n goesting niet……”, zegt de Jean.
“ Zeg Tony, is ’t waar van dat product ?”
“ ’t Zou kunnen dat het hun huismerk is van den Aldi, ‘k zal het eens navragen hé?”
‘k Weet begot nog niet eens wat de namen van hun producten zijn, maar ’t zal hem leren m’n kleinkind met een stofzuiger te verwarren.
“ En dat van u, Tony, ook een jongen ?Of zijt ge er in geslaagd om eindelijk eens een meisje te fabriceren?”
“ Nee GoNo, ons Katrien had graag een meisje gehad, maar de natuur en m’n zaadcellen hebben anders beslist.”
“ Amai, Tony, en ge hebt al 3 jongens, als ik het goed voor heb?”
Ze wonen één straat verder, dus zal ik het wel goed voorhebben hé? Maar ‘k druk graag de mensen met de neus op de feiten.
“ ‘k Zou zeggen blijven proberen hé, vroeg of eerder laat in uw geval, zal het wel eens lukken.” ‘k Zag hem daar al staan met een complete voetbalploeg en nog altijd geen meisje. ’t Leven is niet eerlijk verdeeld.
“ Allé, en hoe is de naam van dat arm schaapke?”
“ Laurent, omdat ons Katrien een fan is van prins Laurent en ’t was aan haren toer om de naam te kiezen!”
“ Laurent ? Sjonge nog an toe, da’s ook niet bepaald een referentie hé?”
“ ‘k Weet het, maar ’t was dat of Philippe, ‘k mocht kiezen tussen twee slechte namen en ‘k heb de minst slechte genomen.”
“ Nu ge het zegt, hij trekt er een beetje op, z’n handjes graaien nu al hé?”
“ ‘k Zou hem een kostuumke van de zeemacht aantrekken, ’t zal hem beeldig staan!”
“ Zal ’t gaan, ja?”
“ Eventjes wachten, Tony, voor hij kan gaan hé, eerst kruipen en dan leren stappen, alles op zijne tijd…….”
“ Zeg Tony, eet die kleine al bananen ?”
“ Nee, hoe komt ge daar nu op ?”
“ Sorry, Tony, ’t was zijn neuzeke dat ik zag, sorry!”
Maken dat ik hier wegkom, of ze gooien me nog in een pasgedolven graf. ‘k Heb m’n portie lol gehad en zij ook, me dunkt.

Twee dagen later kom ik Jean tegen in den Aldi. Hij doet of hij mij niet gezien heeft, maar dat was buiten GoNo gerekend. Vriendschap is normaal iets voor ’t leven hé?
“ Dag Jean, wat komt gij hier doen?”
“ Dag GoNo”, bromt hij tegen z’n goesting.
“ Alleen op stap, zonder uwen Silan, pardon Dylan?”
“ Ge zijt ne klodo, ne napchard, ne flierefluiter. Dilan bestaat niet, maar ‘k moest van ons madam komen zien of ge toch geen gelijk hebt, ge weet maar nooit!”
“ Nu ge het zegt, ‘k denk dat ik een beetje abuis ben, Dilan is ’t huismerk van den Lidl of was het den Colruyt?”
‘k Ben er bijna zeker van, dat hij alle grootwarenhuizen van de streek zal afdoen, om te zien of Dilan wel bestaat…….Als ik Pamela zie, zijn madammeke, zal ik het er eens over hebben, maar ’t is toch een schoon kind……Pamelaake bedoel ik hé?

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage