Triestig einde........

Triestig einde…..


Petunia, charmant, doch verlegen
had al die lange jaren gezwegen
Hyacinth, haar enige vriendin
begreep er niets van in ’t begin

‘k zal eens met Iris gaan praten
wat scheelt er toch met dat kind
Hyacinth had niets in de gaten
haar kopje gebogen in de wind

Iris, die alles wist van Amor en Eros
zag meteen de treurnis bij Hyacinth
de tranen die vloeiden op het groene mos
waarom treur je toch zo, m’n lief kind?

‘k heb zojuist gehoord van de kat
dat ze onze bloempjes gaan plukken
eerst leek het me enigszins wel wat
maar zeg nu zelf: een bloem op krukken?

dus ons stervensuur komt alras naderbij
te sterven in een vaas, maakt me niet blij
‘k wou toch zo graag nog wat langer leven
ook al duurt m’n bloemenpracht maar even

en zo eindigden Petunia, Hyacinth en Iris
samen als goeie vriendinnen in een vaas
’t leven is niet altijd wat het lijkt of wat het is
zelfs bloemen sterven, is dat niet dwaas?


©GoNo