En de gewone burger telde z'n centjes.......
En de gewone burger telde z’n centjes…….
Ge moet het toch maar doen hé?
Neem nu, onze voorlopige nieuwe regering. De blauwen krijgen een opdoffer van jewelste, verliezen de verkiezingen en vormen doodleuk een nieuwe regering. Met aan het hoofd, de grote roerganger en communicator Verhofstadt. Een regering van 3 maanden. Een noodregering, alsof België en al haar ministers en deelregeringen in ballingschap zijn. ’t Is nog nooit vertoond in vredestijd en ’t kan alleen maar in dit bananenkoninkrijk.
De reden van dit alles? De zoveelste communautaire kwestie, ditmaal om een stukske grond van een paar vierkante kilometer, waar geen enkele burger van wakker ligt. Die hebben andere zorgen aan hun hoofd, die moeten zien te overleven met hun loon. De stijgende welvaart is in vrije val. De energiefacturen swingen de pan uit, op de melodie van Glenn Miller’s “In the Mood”. We hebben nog nooit zo weinig in ons winkelkarretje gelegd, voor zoveel geld.
De euro zou een zegen zijn, de welvaart zou met rasse schreden z’n intrede doen hé?
Ge vraagt je af, voor wie? De gewone werkmens is al blij dat hij op ’t einde van de maand kan overleven. Alle levensmiddelen worden met de dag duurder, en toch zijn we bij de rijkste regio’s in Europa. Maar met statistieken kan men alles verklaren.
Voorbeeldje: Jef spaart per maand 25 €, Pol 50 € en Kamiel 75 €. Dus spaart de gemiddelde Belg: 150 €: 3= 50 €. Voilà, meer moet dat niet zijn hé? Dat Jef maar 25 € kan sparen, wordt weggemoffeld in de statistieken. En dan is Jef nog bij de gelukkigen, die kunnen sparen hé?
De begroting heeft een gat van 3 miljard, no problem voor een noodregering van postjeszoekers. Die vinden ze wel. Desnoods slaan ze de teruggave van belastinggelden een jaartje over. Bevriezen ze de index, de lonen en de sociale uitkeringen. Behalve bij de ambtenaren, want als die morgen staken, ligt gans het land op z’n gat. En die ministers maar snoepreisjes maken. ’t Is een nieuwe trend geworden, ze zijn 24 uren benoemd en ’s anderendaags zitten ze al in ’t buitenland, meestal naar landen waar de zon alle dagen schijnt hé?
Tachtig procent van de wereld weet België nog niet eens liggen, de overige twintig procent lacht zich een kriek om onze onnozele politiekers, die te dom zijn om te helpen donderen. Er zijn er die het goed menen, maar die draaien mee in de grote carrousel van het vlugge geld verdienen. Waarvoor dienen de belastingen anders? Geef het volk brood en spelen. De spelen krijgen we regelmatig, maar ’t brood wordt kleiner en kleiner.
En de gewone burger? Tja, ge hebt de leiders die ge verkozen hebt. In dit geval, zelfs als ge ze niet verkiest. En zeg nu zelf, tot wat heeft al dat gepalaver de voorbije zes maanden gediend? Geen enkele kwestie, die hoog op de kalender stond is opgelost, laat staan dat men enige vooruitgang heeft geboekt in de grote staatshervorming, die ons te wachten staat. Ministers, die een totaal gebrek aan competentie vertoonden, krijgen een andere ministerpost toebedeeld. Stel u voor, dat dit in de privé ook zo zijn hé? Ik deug niet voor m’n taak en als beloning, krijg ik opslag en word ik directeur. Kijk maar naar Onckelinkx.
’t Zijn verdomme krakken, die ministers. Op wat basseert men zich feitelijk om die postjes toe te wijzen? Welke criteria gebruikt men ? Vandaag minister van Sociale Zaken en morgen minister van Landsverdediging ? Vandaag ben ik bakker en morgen ben ik onderwaterlasser? Ik denk dat ik ook in de politiek ga, er is daar nog toekomst en m’n pree ligt elke maand op tijd op tafel. En m’n koopkracht zal er niet op verminderen hé?
©GoNo
Ge moet het toch maar doen hé?
Neem nu, onze voorlopige nieuwe regering. De blauwen krijgen een opdoffer van jewelste, verliezen de verkiezingen en vormen doodleuk een nieuwe regering. Met aan het hoofd, de grote roerganger en communicator Verhofstadt. Een regering van 3 maanden. Een noodregering, alsof België en al haar ministers en deelregeringen in ballingschap zijn. ’t Is nog nooit vertoond in vredestijd en ’t kan alleen maar in dit bananenkoninkrijk.
De reden van dit alles? De zoveelste communautaire kwestie, ditmaal om een stukske grond van een paar vierkante kilometer, waar geen enkele burger van wakker ligt. Die hebben andere zorgen aan hun hoofd, die moeten zien te overleven met hun loon. De stijgende welvaart is in vrije val. De energiefacturen swingen de pan uit, op de melodie van Glenn Miller’s “In the Mood”. We hebben nog nooit zo weinig in ons winkelkarretje gelegd, voor zoveel geld.
De euro zou een zegen zijn, de welvaart zou met rasse schreden z’n intrede doen hé?
Ge vraagt je af, voor wie? De gewone werkmens is al blij dat hij op ’t einde van de maand kan overleven. Alle levensmiddelen worden met de dag duurder, en toch zijn we bij de rijkste regio’s in Europa. Maar met statistieken kan men alles verklaren.
Voorbeeldje: Jef spaart per maand 25 €, Pol 50 € en Kamiel 75 €. Dus spaart de gemiddelde Belg: 150 €: 3= 50 €. Voilà, meer moet dat niet zijn hé? Dat Jef maar 25 € kan sparen, wordt weggemoffeld in de statistieken. En dan is Jef nog bij de gelukkigen, die kunnen sparen hé?
De begroting heeft een gat van 3 miljard, no problem voor een noodregering van postjeszoekers. Die vinden ze wel. Desnoods slaan ze de teruggave van belastinggelden een jaartje over. Bevriezen ze de index, de lonen en de sociale uitkeringen. Behalve bij de ambtenaren, want als die morgen staken, ligt gans het land op z’n gat. En die ministers maar snoepreisjes maken. ’t Is een nieuwe trend geworden, ze zijn 24 uren benoemd en ’s anderendaags zitten ze al in ’t buitenland, meestal naar landen waar de zon alle dagen schijnt hé?
Tachtig procent van de wereld weet België nog niet eens liggen, de overige twintig procent lacht zich een kriek om onze onnozele politiekers, die te dom zijn om te helpen donderen. Er zijn er die het goed menen, maar die draaien mee in de grote carrousel van het vlugge geld verdienen. Waarvoor dienen de belastingen anders? Geef het volk brood en spelen. De spelen krijgen we regelmatig, maar ’t brood wordt kleiner en kleiner.
En de gewone burger? Tja, ge hebt de leiders die ge verkozen hebt. In dit geval, zelfs als ge ze niet verkiest. En zeg nu zelf, tot wat heeft al dat gepalaver de voorbije zes maanden gediend? Geen enkele kwestie, die hoog op de kalender stond is opgelost, laat staan dat men enige vooruitgang heeft geboekt in de grote staatshervorming, die ons te wachten staat. Ministers, die een totaal gebrek aan competentie vertoonden, krijgen een andere ministerpost toebedeeld. Stel u voor, dat dit in de privé ook zo zijn hé? Ik deug niet voor m’n taak en als beloning, krijg ik opslag en word ik directeur. Kijk maar naar Onckelinkx.
’t Zijn verdomme krakken, die ministers. Op wat basseert men zich feitelijk om die postjes toe te wijzen? Welke criteria gebruikt men ? Vandaag minister van Sociale Zaken en morgen minister van Landsverdediging ? Vandaag ben ik bakker en morgen ben ik onderwaterlasser? Ik denk dat ik ook in de politiek ga, er is daar nog toekomst en m’n pree ligt elke maand op tijd op tafel. En m’n koopkracht zal er niet op verminderen hé?
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage