Geschiedenis tot kunst verheven…
Het gaat goed in ons landje, volgens Di Poepo. Allééss kaat koet, zegt
hij keer op keer. De crisis ligt bijna achter de rug. Ik heb eens over m’n
schouders gekeken en ja hoor, ik zag ze
liggen. Of toch bijna. Volgens Muyters, minister van Geen-Tewerkstelling, is de
werkloosheid gestegen met 9,3%. Verwaarloosbaar, nietwaar? 9,3% is nog altijd
beter dan pakweg 10%. Als ik Muyters bezig hoor, heb ik de neiging om spontaan
te gaan muiten. Da’s de man die niet kan optellen, laat staan dat hij kan
lezen. Die moet eerst Suske & Wiske lezen om te weten wat hij moet zeggen
in het Vlaams Parlement…
Waar vallen de klappen? Bij de hooggeschoolden. Waarschijnlijk zijn er
geen laaggeschoolden meer om af te danken, ieder op z’n beurt is niet teveel,
denk ik dan. We moeten met z’n allen in de politiek gaan, de enige plek waar er
nog een beetje werk is. Voor de verloning moeten we het niet doen, ge verdient
er amper het zout op uw patatten, laat staan op uw frieten met stoofvlees. Nee,
we doen het puur uit sociale bewogenheid, medeleven met onze medeburgers die
het moeilijk hebben. Uit solidariteit, zeg maar. Wij zullen niet met de vinger
wijzen naar die zogenaamde profiteurs die aan de dop staan. Nee, dat doen wij
niet want wij weten wat het is om plots toe te moeten komen met een habbekrats.
De eerste wet die wij zullen stemmen is het optrekken van alle vergoedingen
naar een aanvaardbaar Europees gemiddelde. Om te beginnen 1200€, lijkt me
voldoende om iets ruimer te kunnen leven. Met eindejaarspremie en een korting
op de nutsvoorzieningen. Mensen die meer dan 20 jaar aan de dop staan, krijgen
een opzegvergoeding:- de zogenaamde oprotpremie- gelijkgesteld aan het aantal
dagen dat men gedopt heeft. Daarna zijn ze verplicht zich in te laten schrijven
bij het OCMW. Daar kunnen ze een inburgeringscursus volgen…
De laaggeschoolden zijn hiervan vrijgesteld want ze begrijpen er toch
niets van. Ik heb zelfs gehoord dat er mensen met een unief-diploma
solliciteren bij de vuilnisophaling. De weinige jobs die er nog overblijven
voor de laaggeschoolden worden nu ook ingepalmd door hoger- opgeleiden.
Afwassers in restaurants worden nu al vervangen door mensen met een diploma in de
kunstwetenschappen. Het staat goed om te kunnen zeggen dat er iemand de afwas
doet, die het verschil weet tussen een werk van Rembrandt, Vermeer en een
Rubens. Of iemand die weet dat Pieter Breugel de Oude feitelijk de dochter is
van Breugel de Jongere. Dat hebt ge als ge met uw piemel tussen de spaken van
een boerenkar terechtkomt. Moet een pijnlijk geval geweest zijn. Ge staat daar
gezellig te plassen terwijl men alles op een doek aan het vereeuwigen is en
ineens rijdt diene boerenkinkel weg met z’n kar. Op het schilderij zie je dat
z’n madam met een deegrol staat te zwaaien. In de verte, bijna niet te zien. En
zo werd Pieter Breugel de Oude nooit meer de oude…door die onvrijwillige
castratie. Van bariton naar sopraan, een hele verbetering zeiden ze in het
schildersatelier. Hij staat en zingt nu een trapje hoger…
Rubens schilderde altijd vrouwen met een beetje volume. Nee, niet van
die magere pannenlatten, die als er wat veel wind staat meestal in de dakgoot
belanden. Nee, van die goed in het vleeszittende vrouwen met boezems waar ge
verloren in loopt. Maggie De Block zou zeker niet misstaan op één van z’n
schilderijen, denk ik dan. De Wever daarentegen komt zelfs niet meer in
aanmerking om op de Nachtwacht te gaan staan. Of hij zou moeten dienst doen als
wiek in een olielamp. Maar ik heb horen zeggen dat hij nogal een kort lontje
heeft, een beetje rap in z’n wiek geschoten…
Je moet je eens voorstellen dat al die politieke kwasten in de
middeleeuwen zouden geleefd hebben. Denk je dat die gewonnen zouden hebben
tegen de Fransoozen? De slag van de Guldensporen zou er wel iets anders
uitgezien hebben, vermoed ik. Ik kan me onmogelijk voorstellen dat een Di Poepo
de heldhaftige Franse ridders zou aanvoeren. Alléss kaat koet, mes amis, we
kaan ze hakken in die pan. Vive le roi et la reine de Spa. Aan de overkant
staat Bartholomeus De Wever te wachten op wat komen gaat. Die ridder met z’n
roze harnas is voor mij, zegt hij tegen Elizabeth Hofmans, toen nog voorzitter
van de vrijwillige brandweer in Moerzeke. Als we winnen maak ik u voorzitter
van het Maegdenhuis in Antwerpen, heeft De Wever beloofd. Het belooft een harde
strijd te worden. De Wever, voorzitter van het Weversgilde en Koning van de
Boogschieters op de liggende wip, begint er al over na te denken een compromis
te sluiten. Wat hem sterk afgeraden wordt door ene De Winter & Annemans van
het DW&A Consultatiebureau, gespecialiseerd in Vlaamse
Onafhankelijkheidsmaterie & Vreemdelingenzaken. Geen compro-missen of het
moeten Vlaamse missen zijn, verkozen door Ignace Crombé. We hakken ze in de pan
en bij uitbreiding in de casserolle…zegt uiteindelijk De Wever, z’n imago alle
eer aandoende. Laat ons om te beginnen hard roepen, dat kunnen de Vlamingen het
beste, onze voorvaderen hebben zo de Noormannen ook weggejaagd. Zet een andere
ploat op, eentje met de Vlaamse Leeuw. Zegt De Wever. Niemand begreep hem…
Ella Di Poepo zit hoog op z’n paard in z’n roze harnas te zweten als een
Italiaan die het steungeld van de maffia niet kan betalen. Wat een lawaai maken
die Vlamingen toch, denkt hij. Barbaren zijn het, niet meer en niet minder.
Zulk volk verdient het om uitgezogen te worden. Uitgezogen, bij het denken aan
dat woord gaan ze oogjes glinsteren. Chevaliers de la Table Ronde , zegt hij met
overslaande stem, wacht om aan te vallen tot ze wat dichterbij zijn. Anders is
er veel kans dat we met z’n allen verzuipen in het moeras dat Vlaanderen noemt.
Er is geen gevecht gekomen, toch niet op 6 juli 1302. Een week later was het
wel prijs, maar da’s een ander verhaal…
Hoe het komt dat er geen gevecht was, buiten een paar schermutselingen
met Arabieren die een paar huifkarren in brand staken? Er verscheen ene
Hermanus Decroo-kodil op het strijdtoneel. Zeg tegen de koning van Frankrijk
dat er hier niets te rapen valt, we zijn virtueel failliet. De Banken zijn met
al ons geld weg, ’t is crisis en om de bevolking wat te sussen gaan we zogezegd
verkiezingen houden. Uwen koning kan zich kandidaat stellen om op onze blauwe
lijst te staan. Blauw is toch de kleur van de Franse koning, neem ik aan?
Daar moest Di Poepo even over nadenken. Blauw ? Waarom niet roze?
Philippe de Zoveelste zou zeker niet misstaan in het roze. Een Pink Lady avant
la lettre…
Zevenhonderd jaar na datum, zijn we nog altijd bezig met onze
ontvoogdingsstrijd. De nazaten doen er alles aan om ons aan het
spreekwoordelijke lijntje te houden. ze hebben zelfs een vervoersmaatschappij
opgericht die ze “ De Lijn” noemen. Barthelomeus heet nu kortweg Bart. Ella
heet nu Elio. En Hermanus Decroo-kodil, vraag je? Die heet nu Herman de Oude
Croo-kodil. Die afwasser met z’n diploma Kunstwetenschappen weet het verschil,
denk ik dan…
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage