De winter, wat een uitvinding…

Het moest er van komen. Net nu ik dacht, zonder kleerscheuren, de winter door te komen ben ik op m’n achterwerk gevallen. M’n engelbewaarder was schijnbaar op bezoek bij Lucifer, daar is het een pak warmer zal hij gedacht hebben…

Ieder jaar hetzelfde liedje. Winterse buien en gladde wegen, ik haat ze. Iedereen in onze straat maakt de voetpaden vrij, strooien ettelijke kilo’s zout, genoeg om de helft van deze wereld in te pekelen. Maar wat voor zin heeft het, als de strooidiensten de gewone straten niet bestrooien? Moet ik nu bij onze nieuwe burgemeester m’n beklag gaan doen? Die zal zeggen dat ik maar binnen moet blijven. Als 55+ heb ik niets verloren op straat. Moet ik dan m’n kat sturen om boodschappen te doen? Dat beest is zelfs te lui om uit de zetel te komen. Ze steekt haar neus buiten, brrrrrrr, frisjes zegt ze, gaat eerst eten en dan voor de rest van de dag slapen en nog eens slapen. Wat een leven, denk ik…

Maar kom, ’t had erger kunnen zijn hé? Ik heb er alleen een vuile broek en een pijnlijk achterste aan overgehouden. De boodschappen zijn uitgesteld tot de dooi ingetreden zal zijn. Hopelijk moet ik daar niet te lang opwachten, of ze kunnen m’n knoken bijéén komen vegen wegens een verregaande staat van ontbinding door voedselgebrek. Volgende winter ga ik op voorhand beginnen te hamsteren. Zodat ik niet persé buiten hoef te komen. Ik kijk door het raam, er zit een put in het wegdek. Daar ben ik dus gestruikeld. Was die put er al? Of heb ik die veroorzaakt? Straks komt de wijkagent nog met een aanmaning om die put in z’n oorspronkelijke staat te herstellen. Putten dienen om in te vallen hé? Anders hebben ze totaal geen zin. Het spreekwoord van wie een put graaft voor een ander, valt er zelf in, klopt ook langs geen kanten. Ik heb helemaal die put niet gegraven. Hoe zouden grafdelvers tegen al die putten aan kijken? Constant in zelfgegraven putten vallen lijkt me niet bevorderlijk voor een knelpuntenberoep. De vakbond is van mening dat een staking het enige wapen is om deze beroepscategorie te ondersteunen. Dus mensen, gelieve te wachten met dood te gaan, want het zou kunnen dat uw dierbare nabestaanden de schop ter hand moeten nemen om u te begraven…

Vier dagen gedwongen binnen zitten en dan nog zonder enkelband. Wat heb ik misdaan om deze straf te verdienen? Nee, laat de winter maar vlug vertrekken, liefst naar de noordpool. Een beetje sneeuw kunnen ze daar goed gebruiken. De Eskimo’s klagen nu al dat hun iglo’s wegsmelten. Zouden Eskimo’s ook zonnepanelen op hun iglo’s hebben? Of gebruiken ze daar windmolens? Een gat in de markt, zou ik zo denken. Windmolens op de noordpool. Een paar kabeltjes leggen, rechtstreeks naar België en we zijn uit de kosten. Ge moet er maar opkomen hé? Ik zal het voorstellen aan Electrabel, tegen een billijke vergoeding welteverstaan. De weinige Eskimo’s die daar nog leven, kunnen er hun voordeel mee doen. Kunnen ze eindelijk genieten van de verworvenheden van de moderne maatschappij. Kunnen ze bij Vandenborre, uw akte van vertrouwen, een ijskast met diepvriezer kopen. Een iglo met zonnepanelen en een ijskast met diepvriezer, is al een goed begin hé? En dan nog een hypotheek op hun zelfgebouwde iglo, meer moet dat niet zijn. Ze kunnen ook nog aandelen kopen van Ijsboerke, zodat die alsnog niet failliet gaan. Als ik zo doorga, heb ik de halve Belgische economie van de ondergang gered. ’t Wordt tijd dat ik minister word van Economische Zaken. Ik schud de oplossingen zo uit m’n mouw. En voor het geld op jullie spaarboekjes hoeven jullie geen schrik te hebben. Da’s al lang verdwenen, ge zult moeten afgaan op het gesnurk van al dat slapend geld. Beleggen in risicovolle aandelen, moet kunnen hé? Als ge geluk hebt, schiet er niets van je spaargeld over. Weer een zorg minder, moet je maar denken. Vadertje Staat slaapt op beide oren, u toch ook?

©GoNo