Geloven is Beloven…
“ Is er leven na de dood?”vraagt de oude man aan de pas afgestudeerde priester, die op huisbezoek komt.
De vraag overvalt hem een beetje. De oude man kijkt hem aan, wachtend op een antwoord. De jonge priester wil hem zeggen:” ja, natuurlijk…”, maar de oude man heeft de ogen van de ongelovige Thomas.
“ Is er leven na de dood?”vraagt de bejaarde opnieuw.
“ Euh, eerlijk gezegd, ‘k weet het niet…”
“ Maar jouw geloof zegt toch duidelijk dat er een hemel, vagevuur en hel is?”
“ ik denk niet dat wij dat allemaal zo letterlijk moet opvatten. Als er leven is na de dood, zal het niet het leven zijn zoals wij hier beleven…”
“ Dat moet je mij eens uitleggen. Als wij naar de letter van de bijbelse tien geboden en de leer van Christus geleefd hebben, zullen wij toch het Rijk Gods betreden?”zegt de oude man met een lachje.
“ Ik kom feitelijk eens kennismaken met u. Ik ben de nieuwe parochieherder. En? Gaat alles goed met u?”
“ Nee, het gaat niet goed. Schijnbaar weet er niemand of er nu echt leven na de dood is. Rond de pot draaien en verhaaltjes vertellen over God, nietszeggende antwoorden geven, daar zijn jullie goed in hé?”
“ ’t Heeft allemaal te maken met Geloven…”antwoordt de jonge priester, die al spijt begint te krijgen dat hij hier binnen gestapt is.
“ In plaats van Geloven lijkt het meer op Beloven, me dunkt…”
De priester ruikt plots de geur van solfer en zwavel. Waarom moet hij ineens denken aan de duivel? Waarom zijn de ogen van die oude man rood als vurige kolen? Angst besluipt hem, hij prevelt een gebed, baat het niet dan schaadt het niet…
“ Kom hier…”beveelt de oude man.
De priester heeft geen greep meer op de realiteit, de vuurrode ogen dwingen hem.
“ Er is geen leven na de dood, want het leven en de dood ben ik…”
De jonge priester staat buiten, hapt naar adem, vult z’n longen met frisse lucht. Kan zich met de beste wil van de wereld niet meer herinneren hoe hij op het kerkhof terecht gekomen is. Is hij aan ’t dagdromen of is het echt gebeurd? Hij haast zich naar de uitgang. Een oude man met vuurrode ogen kijkt hem na. Morgen terug een bezoekje brengen, denkt hij. Zij die geloven zullen het Rijk der Duisternis betreden, fluistert hij zacht..
©GoNo
De vraag overvalt hem een beetje. De oude man kijkt hem aan, wachtend op een antwoord. De jonge priester wil hem zeggen:” ja, natuurlijk…”, maar de oude man heeft de ogen van de ongelovige Thomas.
“ Is er leven na de dood?”vraagt de bejaarde opnieuw.
“ Euh, eerlijk gezegd, ‘k weet het niet…”
“ Maar jouw geloof zegt toch duidelijk dat er een hemel, vagevuur en hel is?”
“ ik denk niet dat wij dat allemaal zo letterlijk moet opvatten. Als er leven is na de dood, zal het niet het leven zijn zoals wij hier beleven…”
“ Dat moet je mij eens uitleggen. Als wij naar de letter van de bijbelse tien geboden en de leer van Christus geleefd hebben, zullen wij toch het Rijk Gods betreden?”zegt de oude man met een lachje.
“ Ik kom feitelijk eens kennismaken met u. Ik ben de nieuwe parochieherder. En? Gaat alles goed met u?”
“ Nee, het gaat niet goed. Schijnbaar weet er niemand of er nu echt leven na de dood is. Rond de pot draaien en verhaaltjes vertellen over God, nietszeggende antwoorden geven, daar zijn jullie goed in hé?”
“ ’t Heeft allemaal te maken met Geloven…”antwoordt de jonge priester, die al spijt begint te krijgen dat hij hier binnen gestapt is.
“ In plaats van Geloven lijkt het meer op Beloven, me dunkt…”
De priester ruikt plots de geur van solfer en zwavel. Waarom moet hij ineens denken aan de duivel? Waarom zijn de ogen van die oude man rood als vurige kolen? Angst besluipt hem, hij prevelt een gebed, baat het niet dan schaadt het niet…
“ Kom hier…”beveelt de oude man.
De priester heeft geen greep meer op de realiteit, de vuurrode ogen dwingen hem.
“ Er is geen leven na de dood, want het leven en de dood ben ik…”
De jonge priester staat buiten, hapt naar adem, vult z’n longen met frisse lucht. Kan zich met de beste wil van de wereld niet meer herinneren hoe hij op het kerkhof terecht gekomen is. Is hij aan ’t dagdromen of is het echt gebeurd? Hij haast zich naar de uitgang. Een oude man met vuurrode ogen kijkt hem na. Morgen terug een bezoekje brengen, denkt hij. Zij die geloven zullen het Rijk der Duisternis betreden, fluistert hij zacht..
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage