Monster zonder waarde…

Eenzaam wandelend op de dijk
loopt hij nergens naar toe
de zee kent hem nog van vroeger
toen hij meedeinde op hun golven
te oud om nog te varen
te jong om weg te kwijnen in ’t zeemanshuis
de meeuwen zijn z’n vrienden
al eeuwen zo lijkt het wel
maar hier en nu stopt het spel

bij dageraad spoelt z’n lijk aan
de zee geeft hem terug aan moeder aarde
een opgeblazen monster zonder waarde…

©GoNo