Weer een jaartje bij…

Zesenvijftig jaar geleden, op 21 april 1955 dus, werd er op de planeet Aarde een pracht van een boeleke geboren. Een kindeke dat verwekt was tijdens het opperste genot van de zoveelste geslachtsgemeenschap tussen twee ontaarden. Hij lijkt een beetje op ’t Kindeke Jezus, zei de moeder. Hij lijkt meer op ’t achtereind van een varken, zei de vader. Hoe gaan we het heten? Heet hem Zwijntje, hij trekt er wat op, zei de vader geringschattend. Zijt ge daar weer, vraagt de moeder. Zwijg vrouw of ik ram m’n vuist in uw muil, sprak de vader op liefdevolle toon. Trek uwen plan, als het maar een Franse naam is…
Zodoende werd de kleine jongen met de naam Noël bedacht. Het was nu al voorzien dat de meeste mensen de puntjes op de ‘e’ zouden vergeten en z’n naam uit zouden spreken als NOEL. Computers kunnen bij wijze van spreken alles, maar ze kunnen geen twee puntjes op een letter in een mail weergeven. Of hebben ze dat intussen ook al opgelost? Raar maar waar…
’t Was een schoon kindeke, dat opgroeide voor galg en rad. Z’n liefhebbende vader sloeg hem bijna alle dagen verrot, maar dat was om hem te laten zien hoeveel hij van hem hield. Z’n moeder zag hem even graag, gezien ze bij iedere mishandeling lustig de andere kant opkeek. Wellustig, veronderstel ik. ’t Was een prachtkind en ’t waren prachtouders. De goeie oude tijd, toen alles nog kon en mocht. Toen de vader nog heer en meester was in huis en met z’n poten van z’n kinderen niet kon afblijven. Ge biecht uw zonden, krijgt de absolutie en ge kunt rustig verdergaan met het bepotelen van uw nageslacht.
Wat hebben die zesenvijftig jaren mij geleerd? Goeie vraag, weinig en toch heel veel…
Weinig omdat al wat ik geleerd heb op school ouderwets en voorbijgestreefd is. Buiten lezen en schrijven heeft m’n algemene kennis me weinig opgebracht. En nu in het internettijdperk lijken me leraars totaal overbodig, gewoon de lagere school laten doen tot ze kunnen lezen en schrijven. Daarna thuisleren met pc. Van bezuiniging gesproken. Niet meer leren wat de hoofdstad is van België. ’t Is toch Antwerpen en de rest is parking. Bij uitbreiding is zelfs de rest van Europa één grote parking. We gaan er op vooruit, als ik ze zo hier bezig hoor. Niet voor niets is ons Weverke in Deurne gaan wonen.
Bon, ik verjaar vandaag omdat ik op deze datum geboren ben. Verleden jaar was dat ook al het geval en de jaren voordien ook. Wat moet je daarvoor doen? Nikske. De eerste vereiste om je verjaardag te kunnen vieren is dat je geboren bent, niet meer en niet minder. De tweede vereiste is dat je lang genoeg blijft leven om ieder jaar je geboortedag te kunnen vieren. De derde vereiste is dat je je nog kunt herinneren dat je ooit geboren bent...
Straks ga ik bbq’en, de zon schijnt vollen bak op deze heug’lijke dag. M’n teerbeminde ouders draaien zich om in hun urne, want zoonlief mag gaan feesten. En als ik m’n Kriek ten hemel zal heffen, zal ik in gedachten een welgemeende “ klootzakken “ zeggen. Zodat ze op z’n minst weten dat ik hier nog altijd in dit tranendal vertoef. Amen.

©GoNo