GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zaterdag 29 augustus 2009

Een brug te ver...





Ik timmer
aan de weg
maar 'k heb
ongelooflijke pech
na de tweede klop
waren m'n nagels op

ik therapie
er op los
niemand die me zegt
of ook maar uitlegt
hoe die brug er komt
als die weg zo kromt

ik effen m'n pad
gemakkelijk gezegd
moeilijk werken
het duurt al zo lang
geen pad, brug of weg
en dat maakt me bang

eindelijk, een beetje geluk
m'n weg met zijdelingse paden
't kan niet meer stuk
m'n brug mag er ook wezen
maar bij 't oversteken
ben ik plots aan de druk bezweken...

ze zeggen nu
wat een mooie brug
zo iemand komt nooit terug
in het hiernamaals bij 't ontwaken
zal ik een diepe zucht slaken
m'n ambitie lag een beetje te hoog
geen enk'l pad, brug of weg leidt naar die regenboog...

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage