't Is bijna zover....

Minder dan een week te gaan en zoals elk jaar zullen de media de terugkeer naar de schoolbanken dik in de verf zetten. En welke nieuwswaarde heeft dat? Nul komma nul.
Als men er toch zoveel belang aan hecht, waarom dan niet elk jaar een uitgebreide reportage over de terugkeer van de arbeiders en bedienden naar hun bedrijven, na hun jaarlijkse vakantie?
Ge moet eens op het nieuws letten, de nieuwtjes zijn op alle zenders gelijk. Positief valt er weinig te rapen of het moet de geboorte van een olifantje zijn. Daar maakt men dan een hype van. Sjonge nog an toe, wat een wereldnieuws hé? Er wordt ieder seconde een baby geboren, die weinig of geen overlevingskans heeft, als hij of zij in een door oorlog verwoest land geboren wordt. Een bosbrand krijgt meer aandacht dan een kind dat ligt te kreperen op straat. Een uitgestelde lancering van een miljarden kostende en verslindende spaceshuttle, da's pas nieuws hé?
Ze gaan zoeken of er leven is op Mars en andere planeten, terwijl ze het leven dat er hier is kapot aan het maken zijn. De pot op, zeg ik, met hun zoektocht naar een bewoonbare planeet. Steek verdomme dat geld in projecten om het leven hier wat aangenamer te maken. Vorm de woestijnen om tot landbouwgebieden, ontzilt het water en zet duurzame projecten op in al die Sahellanden. Stop al die geldverslindende oorlogen, gebruik dat geld om op te bouwen en niet af te breken. Geef die mensen een kans op een menswaardig bestaan, dan hoeven ze niet naar hier te komen om te zien hoe verkwistend wij omgaan met onze rijkdom. Zorg voor werk in hun eigen land, leer hen te zaaien en te oogsten, leer hen de rijkdommen van hun land te exploiteren. Maar wapens en oorlog brengen veel meer geld in 't laatje hé? Hoeveel kinderen gaan er per één september daar naar school? Hebben die dan geen recht op educatie, op ontwikkeling? Als ik die kinderen hoor op tv, willen ze allemaal maar één ding en dat is leren, studeren voor een betere toekomst.
En hier zijn ze schoolmoe, wat een luxe. Te kunnen zeggen: ik ben de school zo beu als kouwe pap.
Te weten dat ze in die arme landen op sommige momenten zelfs geen kouwe pap hebben.
Op één september zullen alle tv-zenders de terugkeer naar de schoolbanken laten zien, met de nodige schreiende kinderen, die krampachtig mama's of papa's broek vasthouden omdat ze gedropt worden in een voor hen vijandige, onbekende omgeving. Wedden dat het dit jaar ook zo zal zijn?

©GoNo