Brousse......

M'n gemoed is zoals het weerbericht. Wisselvallig met kans op pessimistische buien. Er valt nog weinig te lachen, de laatste tijd. Maar 't kan niet alle dagen zonneschijn zijn, af en toe een regenbui om de boel wat op te frissen, dat hoort nu eenmaal zo......
Door de fouten, voor de zoveelste keer gemaakt door een ander, ben ik de dupe en de sigaar. M'n vertrouwen in de categorie zoogdieren, die men mensen noemt, is op een laag pitje beland. Maar 'k mag schijnbaar niet klagen, er zijn ergere dingen op de wereld aan 't gebeuren hé ?
'k Ben gisteren m'n C4 gaan halen, op de vraag wie m'n rekeningen ging betalen, kreeg ik geen antwoord. Moest een kwartier wachten, omdat de telefoniste aan 't uitleggen was hoe een telefooncentrale werkt. Vijf van die jonge blagen stonden te kijken alsof ze nog nooit een vaste telefoon gezien hadden. Wie werkt er nu nog met een telefoon, in het tijdperk van de gsm ? Ik vermoed dat het flink bergaf gaat met de intellectuele capaciteiten van de doorsnee-jeugd. Het deed me denken aan die stadskinderen, die voor de eerste keer een koe zagen, en vroegen of de cécémelk uit een bruine koe kwam.
Maar al bij al, was ik nog vlug bediend en juist voor het sluitingsuur op de bond. Vriendelijke mens, die mij geholpen heeft op de bond. Maar kon er ook niets aan veranderen, omdat ik m'n C4 te laat binnengebracht heb. Resultaat: minstens 14 dagen wachten, 't kan ook 21 dagen zijn. Wat een miserie. Volgende week ga ik naar 't ocmw een overbrugging vragen, da's verdorie 't minste dat ze kunnen doen na het débacle waarin ze me gestort hebben.
Ik heb m'n buik vol van al die blaaskaken, die amper kunnen lezen en schrijven, en betaald worden om niets te doen. Op papier klinkt het allemaal goed, maar zoals men weet is papier geduldig hé ? Activering van de 50plussers, begeleiding werktraject, begeleiding op de werkvloer, werkervaring opdoen. Leren omgaan met mensen, assertief zijn, sollicitatietraining en ga zo maar door......
Hele cursussen worden vol geschreven, opgedrongen aan mensen die willen werken, zonder erbij stil te staan, dat de helft van de 50plussers er geen boodschap aan hebben. Maar 't klinkt goed, en 't zet een hele pak mensen aan 't werk, die anders zelf werkloos zouden zijn. Ik vraag me soms af, hoe sommigen aan hun diploma geraakt zijn, gezien hun volstrekte incompetentie om ook maar iets tot een goed einde te brengen.
Hoe kan men nu iemand begeleiden, als men zelf begeleiding nodig heeft ? Van iemand die de titel draagt van maatschappelijk werker, verwacht ik op z'n minste enige kennis ter zake. Of is het normaal, dat ik zelf moet uitvissen hoe de steel aan de vork zit ? Misschien een tip voor 't ocmw, zet mij als begeleider van art.60's daar. Slechter kan ik het al niet doen en m'n intellectuele bagage is ruimschoots voldoende om alles in 't honderd te laten lopen.
Maar zo zit ik niet in elkaar. Waarschijnlijk zou ik constant in de clinch gaan met die onbenullen, die daar rondlopen. Op WMH ben ik ook in de clinch gegaan, we hebben het resultaat gezien hé ? Maar ik blijf achter m'n standpunt staan en neem geen enkel woord terug van al wat ik geschreven en gezegd heb. Maar da's verleden tijd.
En nu moet ik zien, dat ik kan overleven. Het lijkt hier wel de brousse........

©GoNo