GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

donderdag 11 september 2008

Vaarwel WMH...........

't Is bijna 2 jaar geleden dat ik eens niet vroeg moet opstaan om te gaan werken. Als ge in verlof zijt, is dat nog iets anders. Maar ik ben zo gewoon om buiten op Nieke te wachten, om een uur of zes, dat ik de neiging heb naar beneden te gaan. De routine van de dagelijkse sleur, zal ik het maar noemen. Ik sta nog altijd op om 04:00, rook nog altijd m'n eerste sigaretje en lees nog altijd de krant op het internet. Met een bakje Senseo-koffie. En een kat, die nog altijd even gek is als haar baasje.
Wat bewijst dat er nog leven is na WMH. Over het hoe en waarom ik op plotse wijze moest opkrassen, kan ik geen details geven, gezien ik m'n woord gegeven heb dat alles wat er gezegd geweest is tussen mij en de directeur blijft. En ik ben nu éénmaal een man van m'n woord.
't Was een mooie tijd, waarvoor ik de heer Schepens dankbaar ben. Hij heeft mij binnengeloodst bij WMH. Rozemarijn, die ik nog altijd een schat van een vrouw vind, misschien omdat ze m'n humor naar waarde wist te schatten. Ik heb er mensen leren kennen met hun kleine en grote problemen. Mensen zoals u en ik.
Wereldmissiehulp is niet meer het wereldmissiehulp dat ik leerde kennen . Ergens was er een vervreemding opgetreden, ergens voelde ik mij er niet meer thuis. Maar ik dacht, met een beetje goede wil, komt alles wel op z'n pootjes terecht. Ik ben me blijven inzetten om m'n job naar goed vermogen en tot ieders tevredenheid uit te voeren. Of ik daarin geslaagd ben, laat ik aan de wijsheid van de nieuwe directie over. Maar een beetje dossierkennis is wel op z'n plaats om een bedrijf te leiden. Nietwaar Jan ? Doe eens navraag bij de boekhouder, dan komt ge misschien te weten wie mij betaalde......maar bedankt voor de wijze raad. Degenen die zich aangevallen voelen op m'n website, geef ik de raad om een klacht neer te leggen. Dan kan ik nog eens goed lachen......
Hypocrisie en intimidatie zijn toevallig twee woorden waar ik een bloedhekel aan heb. Maar soit, het hoofdstuk WMH is afgesloten, voorbij, finito. De mensen die ik graag zie, zitten bijna allemaal in Signum. Ik heb er nooit geen geheim van gemaakt dat ik niet wou breken met Signum. Wat ik doe in m'n vrije tijd, daar heeft niemand geen zaken mee. Ook zij niet die denken dat ze zich kunnen bemoeien met andermans prive-leven. We leven hier nog altijd in een vrij land met een vrije meningsuiting. En als men niet akkoord is met wat ik schrijf, lees dan m'n website niet. Het zal veel kopzorgen vermijden hé ?

©GoNo

2 reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Noel, ge blijft ne fantastische schrijver!
Groeten,
Rozemarijn

11 september 2008 om 22:10  
Blogger Guido zei...

En een fantastische mens met een 'rechte rug'. Het ga je goed GONO, vriendelijke groeten

12 september 2008 om 22:40  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage