GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zondag 24 augustus 2008

Onschuldig kind.......


'k Heb nooit de kans gekregen
om een echt kind te mogen zijn
'k zat nooit om een grap verlegen
dat vonden grote mensen niet fijn

't enige wat ik vroeg was aandacht
een beetje liefde, geheel onverwacht
't enige dat ik kreeg, waren riemslagen
en nergens kon ik ook maar klagen

m'n vader die zonder verpinken
m'n bloed wel kon opdrinken
sloeg sadistisch telkens tegen m'n hoofd
heeft me van m'n kinderdromen beroofd

moeder keek de andere kant op
speelde z'n geweldspelletjes mee
en ik met m'n bloederige kop
smeekte om genade voor twee

de jaren zijn verstreken, voorbij gegleden
soms denk ik nog wel eens aan 't verleden
ik haat m'n ouders, die m'n onschuld hebben vermoord
m'n familie die m'n smeekbeden niet hebben gehoord.......

en toch is het kind in mij er nog
het loopt achter mij, in m'n zog
het klampt zich vast, trekt aan mij
alsof het wou vragen:”blijf aan m'n zij”

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage