GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

zaterdag 23 augustus 2008

Aliens 's nachts in 't Stad .......?



't Is heerlijk om 's nachts door de straten van Antwerpen te rijden. Auto's, die op plaatsen waar men 50 km/u mag rijden, ons voorbij vlammen aan 120 km/u. Moet kunnen hé ? 't Zullen wel allemaal chauffeurs zijn met ervaring, die goed uit hun doppen kijken. Alle sensibiliseringscampagnes ten spijt, trekken weinig chauffeurs zich iets aan van geldende normen en regels.
We zijn dus aan het rijden en plots wordt het verkeer opgehouden. Is er een ongeval gebeurd ? We schuiven mee aan en, aan een slakkengangetje, gaat het naar het volgende kruispunt. Kan het niet wat rapper vooruitgaan, prevelt m'n chauffeuse. M'n chauffeuse is er ééntje van de nieuwe generatie, die constant zelf de verkeersregels aan haar laars lapt, maar kwaad wordt als een andere chauffeur hetzelfde doet. Maar ze rijdt goed en ik voel me niet onveilig naast haar. 'k Heb er al andere meegemaakt. Als ik vroeger naast m'n dochter zat, had ik altijd de indruk dat ik in de etalage van één of andere middenstander zou terechtkomen.
Telkens als ze een bocht pakte. Sedert m'n dochter haar rijbewijs heeft, heeft men besloten om in Antwerpen en omliggende, de straten breder te maken, zodat m'n lieve dochter op een ordentelijke manier een bocht kan nemen.
Maar dit buiten beschouwing gelaten en geheel terzijde. We zien heldere blauwe lichten op de baan, aan en uit, aan en uit....... 't Lijkt wel een discotheek, midden op de weg. Maar 'k hoor geen muziek. Is er een vliegende schotel geland, hartje Antwerpen ? Zo ja, welke kleur zouden die aliens hebben ? Het antwoord zou ik vlug weten. Staat er daar in 't midden van de baan een blauw manneke met een salami te zwaaien.
Aliens zijn dus niet groen, zoals steeds beweerd wordt, maar blauw. En bij nader toezien lijken ze verdomd veel op onze flikken.
Die salamizwaaiende blauwe geschelpte zag er niet bijster intelligent uit, maar schijn kan bedriegen.......
Alle voertuigen voor ons worden met kordate hand afgeleid naar een parking voor controle, er is geen ontkomen aan. Waarschijnlijk worden ze rechtstreeks opgebeamd naar die vliegende schotel, die ergens boven onze kop hangt. Ik vraag om te bidden aan m'n chauffeuse. Ik, persoonlijk, spreek m'n connecties aan bij God, hopende dat Hij thuis is hé ? Want 't is vrijdagnacht en waarschijnlijk houdt Hij ook wel van een verzetje op tijd en stond.
M'n chauffeuse draait haar raampje naar beneden en zegt aan diene blauwe verlichte geest, met haar mooiste glimlach:
“ Goeienavond.....”
De man is zoveel vriendelijkheid niet gewoon overdag,laat staan 's nachts. Hij bekijkt haar eens goed, want hij kan z'n ogen en oren niet geloven.....
“ Rijdt u maar door tot de volgende rode lichten.......want u bent onze doelgroep niet.....”
M'n chauffeuse, die zoals alle vrouwen steeds het laatste woord moet hebben, kan het niet laten om te vragen:
“ Welke doelgroep ?”
Dat vraag ik me ook af, wat bedoelde die man ?
Antwoord hebben we niet gekregen, en we moeten het lot niet uitdagen hé? Want beiden hadden we ettelijke liters bier in ons bloed. We zouden ons moeten schamen om zo de baan op te rijden, maar dat doen we lekker niet..
Maar nu zit ik nog steeds met de vraag tot welke doelgroep we dan wel mogen behoren ? Of waren het dan toch aliens, die ons tegenhielden? Dan zou er wel een verklaring zijn voor die doelgroep hé ? Ze zochten misschien blinden die doofstom zijn en 's nachts de straten onveilig maken in hun BMW en Mercedes ?
M'n chauffeuse heeft me de raad om er een verhaaltje over te schrijven, maar zit er wel genoeg stof in, om een verhaal aan op te hangen ? 'k Zal er eens over nadenken.......

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage