Loebas........

Verdomme, dacht Jef Keutelmans, verdomme nog aan toe. Waarom drink ik toch zoveel ? Er moet toch een reden zijn dat ik zo veel drink ? Z'n kop voelde loodzwaar aan, woog bijna een ton en het weinige haar dat hij nog bezat, stond in pieken rechtop. Geen fraai zicht, moet ik zeggen. Hij deed me een beetje denken aan ene pater Louis, die ik in lang vervlogen tijden gekend had. Diene pater Louis, deed 's morgens de deur van m'n werk open. Zo rond een uur of kwart na zes. Meestal stond z'n haar in pieken rechtop, met één piek langs beide kanten van z'n kop. Wat hem het uitzicht gaf van een duivel. En dat voor een pater. Als ik binnenkwam, dacht ik altijd een geur van solfer te ruiken. Maar 't was louter inbeelding.......
“ Jef, hoe zit het jong, zijt ge bijna klaar ?”
“ Gono, mijne kop is precies een jukebox......”
“ Hoedat Jef, te veel gezopen of te weinig ?”
“ Zwijg stil, 'k heb gisteren een mokke leren kennen, amai mijne frak, kon die een stukske zuipen......”
“ Jef, wanneer gaat ge eens iemand leren kennen die niet zuipt of aan de drugs zit ?”
“ Zeg, Gono, ze liggen niet voor 't rapen hé ?”
“ Tegen wie zegt ge het.....”
“ Gaat ge me laten uitspreken of wilt ge het niet weten ?”
“ Spreek en uw gebeden zullen verhoord worden, Jef.....”
“ Awel, 't klikte onmiddelijk en tegen een uur of elf zijn we naar haar thuis gegaan.....”
“ Wreed interessant, Jef, en toen.......?”
“ We gingen gezellig met ons tweetjes op de zetel zitten, dicht tegen elkaar en toen vroeg ze of ik nog een borreltje wou......”
“ Laat het vooruit gaan, Jef, ge maakt me curieus......”
“ Gono, een borreltje sla ik nooit af hé, dus zei ik volmondig ja. Ze kwam met een fles jenever af, schonk een borreltje in en kwam in m'n armen liggen. Verdorie, wat een lekker wijfje, dacht ik. 't Viel niet mee om m'n borreltje zo te drinken, dus heb ik maar de fles aan m'n mond gezet. Dat vond ze leuk en al gauw dronken we ieder over toer uit de fles. Toen vroeg ze me om samen een striptease te doen. Ik natuurlijk direct bereid, ge kent me hé ?”
“ Ja, ik ken u, toch een beetje.......”
“ Maar eerst moest het licht uit. Daar had ik geen bezwaar tegen, verre van, gezien m'n bierbuikje. Ik hoorde haar zeggen, “ braaf zijn hé” waarna een gegiechel volgde. Ik antwoordde dat ik zo braaf ging zijn als zij.
Ik ging languit liggen op de sofa en voelde haar hete adem. Ze begon me af te likken, manlief, ik dacht dat ik gek aan 't worden was. Ze kende er wat van, moet ik zeggen. En zuchten en steunen, niet meer normaal.
Ik zei dat ze moest stoppen, want anders......
Het licht ging aan en ik zag, met één oog haar silhouet in de keuken. Met m'n ander oog zag ik een loebas van een hond, mij verliefd aankijken. Ge ziet van hier dat m'n goesting direct over was hé ?”
“ En was de liefde niet wederkerig dan, Jef ?”
“ Ja, zulle, ik ga nu alle dagen wandelen met haren hond....”
“ Onnozelaar, en dat mokke ?”
“ Die zit te wachten aan den toog, maar ik kom daar niet meer binnen.....”
“ Oei, bang van haar ?”
“ Nee Gono, 'k heb daar nog een rekening van een kleine tweehonderd eurookes staan.....”

©GoNo