GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

vrijdag 2 mei 2008

Eindeloos, levenloos.....

Ze waren al zo oud, weliswaar
maar nog niet versleten
ze dronken champagne met kaviaar
en klonken op ’t verleden

ze hielden van mekaar
maar herinneren deden ze het niet
ze lagen naast elkaar
keken samen naar het wuivend riet

ze luisterden naar de kabbelende beek
de vogels die zongen boven hun hoofd
ze hadden nog seks, tot zij bezweek
en zijn kaarsje voorgoed was gedoofd

’t is schoon om zo te mogen gaan
na al die jaren van innig samenzijn
nog één keer aan de top te staan
hier eindigt hun lange levenslijn…….

twee mensen, inééngestrengeld, levenloos
die elkaar in de gebroken ogen staren
de dood, die geen beter moment uitkoos
om die laatste herinnering te bewaren…….

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage