Witjassen........

Tweeënvijftig jaarkes geleden
werd een prachtig kind geboren
drie en een halve kilo vlees
gezond, puur natuur onversneden!

Ik zet m’n grote klep open
krijs dat horen en zien,
en de wereld vergaat
‘k wou dat ik al kon lopen
omdat die witjas op
m’n roze billetjes slaat!

Ik denk bij mijn zelve
dat komt hier niet goed
nu al het onderspit delven
door dat addergebroed!

Ik los het op, op mijn eigen manier
‘k laat me, verdorie, niet doen
‘k ledig m’n darmpjes met plezier
tot meerdere glorie en fatsoen!

Die witjas trekt een vies gezicht
‘k voel me al beter, vederlicht
stinken man, ge hebt geen gedacht
dat heeft die sadist niet verwacht!

Want wat heb ik, in hemelsnaam
die grote mensen toch misdaan
dat ze mij, nu al beginnen te slaan
is dat een voorschotje
op de lange weg die ik nog moet gaan?

Tweeënvijftig jaren zijn vervlogen
als druppels op een hete plaat
er staat een witjas, kromgebogen
die op m’n kleinzoontje
z’n onschuldige billetjes slaat!

Ik kijk die dokter doordringend aan
vraag om op te houden met dat slaan
en toen, plotseling, bij wijze van grap
geef ik z’n ballen, een ferme trap!

©GoNo