Trammetje rijden.........
Soms krijg ik het serieus op m'n heupen van die schoolgaande jeugd, die amper kunnen schrijven laat staan rekenen. Die zich gedragen als volwassenen, een air over zich hebben van; "heb ik iets aan van u" en denken dat de trams speciaal voor hen gebouwd zijn.
't Moest weeral lukken, ik neem de tram, 'k moet wel want te voet is het een beetje te ver, en ik kom terecht in regelrechte kindercreche. Met bijbehorende gejoel, getier en lawaai. Een meester en een juf die doen alsof hun neus bloedt en de laatste schoolroddeltjes aan het uitwisselen zijn.
't Kan ook zijn dat ze afspraakjes aan het maken waren om zelf wat van die arrogante schoolkinderen te maken.........
Denkt ge dat er ook maar ééntje van die schoolsnotneuzen recht staat om mij te laten zitten?
Vergeet het, ikke en de rest kan stikke. Er liep daar zo'n haantje-de-voorste rond, die constant van de ene bank naar de andere liep. 'k Dacht: die moet ik hebben, als die nog ene keer z'n bankske verlaat, zal hij waarschijnlijk de volgende minuten op mijne schoot mogen zitten.
Dus schoof ik langzaam maar zeker op in z'n richting. En ja hoor, 't was prijs van de eerste minuut.
Dag plaatske, opgestaan is plaats vergaan, 'k voelde me terug een kind. Dat manneke keek me aan met ogen die boekdelen spraken. Wat een afgang ten overstaan van z'n vriendjes.
"Da's mijn plaats"
"'t Zou kunnen, manneke, maar 'k heb hem juist gekocht van den tramconducteur, 't was solden, ga het maar vragen hé?"
" 't Manneke hoorde het in Keulen donderen, waarschijnlijk wist hij Keulen nog niet eens liggen, maar soit.
" 'k Ga 't zeggen tegen de meester".
" Oei, dat mag niet hé, want dan ga ik straf moeten schrijven en gaat m'n papa en mama boos zijn". 'k Begon er meer en meer lol in te krijgen, de hele klas was onze conversatie aan 't volgen en blijkbaar vonden ze mij leuker dan hun klasgenootje.
Hun klasgenootje gaf het op en ging z'n leermeester inlichten, leermeestertje keek me eens aan en besloot wijselijk zijne mond te houden. Spijtig, 't had nog lolliger kunnen worden.
GoNo
't Moest weeral lukken, ik neem de tram, 'k moet wel want te voet is het een beetje te ver, en ik kom terecht in regelrechte kindercreche. Met bijbehorende gejoel, getier en lawaai. Een meester en een juf die doen alsof hun neus bloedt en de laatste schoolroddeltjes aan het uitwisselen zijn.
't Kan ook zijn dat ze afspraakjes aan het maken waren om zelf wat van die arrogante schoolkinderen te maken.........
Denkt ge dat er ook maar ééntje van die schoolsnotneuzen recht staat om mij te laten zitten?
Vergeet het, ikke en de rest kan stikke. Er liep daar zo'n haantje-de-voorste rond, die constant van de ene bank naar de andere liep. 'k Dacht: die moet ik hebben, als die nog ene keer z'n bankske verlaat, zal hij waarschijnlijk de volgende minuten op mijne schoot mogen zitten.
Dus schoof ik langzaam maar zeker op in z'n richting. En ja hoor, 't was prijs van de eerste minuut.
Dag plaatske, opgestaan is plaats vergaan, 'k voelde me terug een kind. Dat manneke keek me aan met ogen die boekdelen spraken. Wat een afgang ten overstaan van z'n vriendjes.
"Da's mijn plaats"
"'t Zou kunnen, manneke, maar 'k heb hem juist gekocht van den tramconducteur, 't was solden, ga het maar vragen hé?"
" 't Manneke hoorde het in Keulen donderen, waarschijnlijk wist hij Keulen nog niet eens liggen, maar soit.
" 'k Ga 't zeggen tegen de meester".
" Oei, dat mag niet hé, want dan ga ik straf moeten schrijven en gaat m'n papa en mama boos zijn". 'k Begon er meer en meer lol in te krijgen, de hele klas was onze conversatie aan 't volgen en blijkbaar vonden ze mij leuker dan hun klasgenootje.
Hun klasgenootje gaf het op en ging z'n leermeester inlichten, leermeestertje keek me eens aan en besloot wijselijk zijne mond te houden. Spijtig, 't had nog lolliger kunnen worden.
GoNo
gepost door GoNo | 05:39
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage