Eindeloos is de weg.................

Ik ben een eerwaarde pater Oblaat
ik volg de weg, eindeloos lang
de weg die langs zoveel moois gaat
maar aan het einde ben ik bang……

Bang om te zeggen dat ik niet wist
hoe ik met alle leed moest omgaan
bang dat ik zonder net heb gevist
te weinig gesproken heb in Uw naam……

Bang dat Jij die ene vraag stelt
om wat ik niet heb kunnen doen
Uw woord hier overal verspreiden
Uw moraal over christelijk fatsoen…….

Ik hou wel van m’n medemens
zoals het een eerwaarde betaamt
’t was steeds m’n grootste wens
en toch ben ik ietsje beschaamd………..

Beschaamd omdat ik soms zondig
tegen het door U gemaakte elfde gebod
ik vraag nederig, doch volmondig
zijn er in de hemel snoepjes, m’n God ?


Opgedragen aan Erik, pater Oblaat

©GoNo