Geheime meeting
“ We moeten NU ingrijpen, willen we onze belangen vrijwaren…”spreekt Max Goldfield op gedecideerde toon, die geen tegenspraak duldde.
“ We kunnen toch zomaar niet een land binnenvallen?”vraagt een jonge ondernemer.
Max kijkt hem aan met een grijnslachje op z’n gezicht.
“ Wat kunnen wij niet? Met de steun van de publieke opinie kunnen wij alles. We moeten alleen de massa warm maken, een beetje propaganda kan wonderen doen. Spiegelt ze een beter leven voor, sla ze met “ democratie” rond de oren en je zult versteld staan van de resultaten…”
Max Goldfield laat z’n woorden even bezinken. Hij voelt dat de twijfel over een eventuele inval in een olieland nog steeds aanwezig is. Verdomme, denkt hij, soms zou ik zelf een dictator willen zijn. Geen uitleg verschaffen, gewoon bevelen geven en ze laten uitvoeren. Al dat gepalaver over het “waarom” komen hem de strot uit.
“ En hoe wil je dat concreet uitvoeren?”vraagt generaal Whitehorse, bijgenaamd Geronimo.
“ Dat m’n beste Geronimo, laat ik over aan de wijsheid van uw departement, uw geheime dienst lijkt me perfect in staat om onze belangen te verdedigen…”
Geronimo trekt z’n uniform recht, voelt zich plots geweldig belangrijk in dit gezelschap. Maar deze keer moet het lijken of Europa het alleen zal doen. Een beetje ondersteuning vanuit de lucht en een paar VN-resoluties moeten volstaan. De oorlog zou niet langer mogen duren dan zes maanden. Gerinomo’s brein werkt razendsnel…
Max Goldfield is tevreden. De eerste zaadjes zijn geplant. De oogst zal rijkelijk zijn. Binnenkort zal de olieproductie weer stijgen. De woekerwinsten liggen voor ’t grijpen. De oliedollars zullen binnenstromen. En een land dat in puin ligt, moet vroeg of laat terug opgebouwd worden, is het niet?
Hij is nog altijd niet vergeten dat die maffe kolonel z’n vader de deur gewezen heeft, geen zaken met hem wilde doen omdat hij Israelische roots heeft. Het uur van de afrekening is nabij, denkt hij.
“ Jullie weten wat jullie te doen staat, een beetje lobbyen en binnen een maand staat gans de regio in vuur en vlam. ’t Is de enige mogelijkheid om van dat criminele individu af te geraken. In het belang van z’n eigen volk en in het belang van de internationale gemeenschap…”
Twee maanden later komen rebellen in opstand tegen het regime. Worden de havens geblokkeerd door een coalitie van buitenlandse mogendheden. Ze zijn er in het belang van het onderdrukte volk. Om het volk te beschermen tegen de laffe aanvallen van een mafkees van een dictator. De bombardementen nemen in aantal toe. De raffinaderijen worden als eerste beschermd. De rebellen sluiten een deal. Krijgen hun wapens waar ze om vragen. Als onderpand doen ze toezeggingen, de olie zal terug geleverd worden aan de Westerse landen, als bevoorrechte partner.
De rest is geschiedenis…
©GoNo
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage