Verdomde verdoemenis…

Afgebladerde verf
kromgetrokken ramen
uit hun voegen barstende stenen
grafkeldergat waaruit omhooggeschoten
onkruid wild en welig tiert
klimop de afbrokkelende deur versiert

naam is al lang niet meer te lezen
het pronkerig graf in totaal verval
kist uitééngevallen, ligt tot stof te vergaan
de ratten trippelen over zwarte knoken
grijnzende doodskop bekleed met spinnenrag
nacht maakt plaats voor een nieuwe dag

ooit zal ik opstaan uit de doden
da’s me volgens de bijbel beloofd
de Heer zij geprezen, de Heer zij geloofd
maar een skelet met door elkaar gegooide knoken
is gedoemd om voorlopig te blijven rondspoken…

©GoNo