Heksenkringende heks

Ze speelde met passie en vol vuur
vergat de tijd van komen en gaan
liefkoosde zichzelf bij volle maan
alvorens in de heksenkring te staan

haar ogen weerkaatsen 't maanlicht
lippen in verzuchtende smeekbede:
waar ben je, kom tot mij, neem me dan
zoals geen enkele andere man het kan

de duivel daalde door solferstank omgeven
de stank van brandend vlees in 't hellevuur
dragend als een zwarte cape om zijn lijf
lacht, danst met dat domme behekste wijf

ze laat hem nu toe haar vurig te beminnen
de duivel geraakt compleet buiten z'n zinnen
hij wurgt haar terstond met zijn harige staart
ziezo, weer een verdorven zieltje vergaard

men heeft haar 's morgensvroeg gevonden
de pastoor sprak een klare taal, onomwonden:
" wie de duivel aanbidt, ik zeg het u voorwaar
zal eeuwig branden in de hel, da's toch zonneklaar..."

©GoNo