Zelfverklaarde God

Hij laat ze knielen
heeft de macht over hun leven
beslist over leven en dood
geniet van hun beven
hoort hun smekende stemmen
’t is weer even wennen

hij beslist over hun droevig lot
kogels rijten hun lichamen kapot
adrenaline stroomt door z’n lijf
weet met z’n eigen gene blijf

’s anderendaags voor de klas
is hij de toegewijde joviale leraar weer
hun toeverlaat, hun idool, die alras
aan ’t moorden slaat, keer op keer
want ’s nachts is hij een grote meneer

bedekt met dorre bladeren
hoopjes composterende mensenkinderen
die in z’n groter geheel kaderen
geen mens kan een zelfverklaarde God hinderen…

©GoNo