Laat me toch genieten

Laat me nog genieten van de geuren
van de wonderen die de natuur kleuren
neem niet alles ineens van mij af
’t zal al eenzaam genoeg zijn in m’n graf

laat me genieten van een vogelserenade
ze zingen voor mij hun mooiste ballade
van het botten der planten en bomen
‘k neem het mee in m’n stoutste dromen

laat me genieten van hen die ik bemin
nu al sterven heeft totaal geen zin
‘k weet ook wel dat m’n tijd komen gaat
de and’re kant is misschien koud en desolaat

laat me genieten van troostende woorden
voor ‘k vertrek naar duistere oorden
moegestreden, verpulverd is mijn ziel
behandel mij niet langer als een randdebiel

laat me genieten van wat rondom mij leeft
ook van degene die niets om mij geeft
zet in koeien van letters op m’n zerk:
“ Hij verliet, onder dwang, dit strijdperk…”

©GoNo