GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

vrijdag 22 januari 2010

Moeten wij nog wakker liggen?

’t Is crisis en we zullen het geweten hebben. Meer dan 5 000 ontslagen bij Opel en aanverwante bedrijven. Honderden ontslagen verspreid over het ganse land, alle dagen sneuvelen er banen. De grote uittocht naar de lageloonlanden is al geruime tijd bezig. Nu pas ziet men hoe machteloos de praatjesmakers uit de Wetstraat wel zijn.
Een minister-president die met uitgestreken gezicht komt vertellen dat hij achter de vakbonden en werknemers staat. Verkiezingen binnenkort? Een Amerikaan deelt de lakens uit en de bonussen ook. Meer moet dat niet zijn hé? We krijgen nog tijd tot einde juni of half juli. Om wat te doen? Meubels redden is er al lang niet meer bij. Weer hoor ik stemmen opgaan om geen Opel meer te kopen. Waar heb ik dat nog gehoord? Zou het kunnen bij Renault? Laten we wel wezen, dan zet General Motors al z’n wagens in de solden, desnoods verkopen ze met verlies. Eens zien hoe rap ze uitverkocht zullen zijn. Cardoen zal ze wel inkopen en doorverkopen aan de Polen. Die staan hier toch al aan te schuiven ieder weekend op de Boomsesteenweg.
’t Is crisis, maar niet voor iedereen. Een gewezen eerste minister van CD&V-allure en pluimage krijgt een riante vergoeding als beheerder bij INBEV, uw en mijn brouwerij, gezien ze het grootste deel van de zuipmarkt in handen hebben. 80 000€ aan vaste vergoeding + 1 300 000€ aandelen als beheerder van een brouwerij. Contractueel vastgelegd met eventuele indexaanpassing. Reken daarbij nog z’n vergoeding als beheerder van Dexia en nog wat andere bedrijven en ge krijgt een mooi plaatje van wat zo’n kerel van de crisis moet denken. Nikske, helemaal nikske. En dat terwijl men bijna driehonderd mensen wou afdanken om te bezuinigen in deze barre tijden. Men mag nog zo intelligent zijn en capaciteiten hebben, niemand is zo’n hoge vergoedingen waard. Dit is zakkenvullerij op kap van de arbeiders en bedienden. Op kap van de gewone werkmens. Die de eindjes, op ’t einde van de maand niet meer aan elkaar kunnen knopen. Die hun leningen niet meer af kunnen betalen, die uit hun huizen gezet worden met hun kinderen. Die hun inboedel voor een appel en een ei verkocht zien worden. En die dikke meneren met hun vette bonussen en even vette lonen, lachen aan hun welgevulde dis.
Nee, duizendmaal nee, zo kan het niet verder. We zullen geen Opel meer kopen en ook geen Stella of Jupiler meer drinken. We drinken voortaan bier van Aldi of Lidl en rijden allemaal in een Trabantje. Die we laten maken in Haïti. Zo helpen we die arme mensen ook nog aan duurzaam werk.
Op een dag zullen we wakker worden en de fabriek zal leeggehaald zijn door buitenlandse werknemers. Er zal een groot bord staan op de parking. “ TE KOOP”. Idem dito bij de vestiging van Stella in Leuven. Zo lang ze hier de belastingen en de loonlasten niet naar omlaag halen, zal het schering en inslag zijn. Er volgen er nog, met dank aan al die incompetente politici, die eerst hun zakken aan het vullen zijn en nooit denken aan de gewone werkmens. Vroeg of laat valt er niets meer te rapen, maar ’t zal hen worst wezen op hun eilandje in de zon.
Hoe lang kan een bevolking dit nog tolereren? Onze Vlaamse Leeuw heeft geen tanden meer wegens verregaande ouderdom. De Waalse Haan die kraait alleen maar kukelekuu. Om vervolgens zich op een lekker kippetje te storten. Een Vlaams kippetje dat gouden eieren legt. Alles wat maar kan opbrengen wordt onder ons gat verkocht. Zelfs schilderijen die deel uitmaken van ons cultureel erfgoed worden verpatst bij Christie’s. Of het nu een Rubens, een Van Eyck of een Breughel is,het maakt niets uit.
Ooit zal men zeggen: “ België? Was dat niet dat landje aan de Noordzee, die ten onder gegaan is aan grootheidswaanzin, geldzucht en geldverspilling? Waar er twee soorten van dynastiën bestonden. Die van ’t koningshuis en die van de politiekers? Raar volkske, die Belgen. Die waren content met een pak frieten met wat stoofvleessaus en een klad mayonaise een Stella van ’t vat. En een Opel in de solden, die ze konden afbetalen met een goedkope lening. Die hadden zoveel leningen dat ze verplicht waren om te blijven werken tot hun tachtig jaar, waarna ze dood neervielen op de dag dat ze eindelijk op pensioen konden gaan. Raar volkske, die Belgen.”
In de geschiedenisboekjes van de Verenigde Staten van Europa zal in een korte alinea beschreven staan dat de eerste president van Europa uit dit landje aan de Noordzee kwam. Een vaudevillestaatje, een koninkrijkje waar de premier zelfs het verschil niet kende tussen de Brabançonne en de Marseillaise. Met exuberante hoge vergoedingen en nog hogere bonussen. Binnen honderd jaar een voetnoot in de geschiedenis, ‘k lig er niet meer van wakker. Of Juist wel?

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage