Pad vol Scherven

Op het pad voor me
Liggen de scherven van een jaar vol verdriet
Ik moet ze bijeen zien te krijgen
Voor een kans op echt geluk
Ik liet je toe in mijn dromen
In mijn hart bracht je geluk,
Om enkel en alleen te hopen,
Op iets dat nooit is geweest.
Ik moet ophouden met dromen,
En zien wat er voor me staat
Het waren mooie woorden,
Het heeft zijn doel niet bereikt
De tranen stonden in mijn ogen,
Omdat je het niet begrijpt
Het heeft geen zin om het uit te leggen
Het is meer dan een gevoel
Hetgene dat ik echt wilde
Is niet meer een doel
Ik wilde je zo graag voelen,
Al was het maar voor één keer,
Mijn hoofd te leggen op je schouder
Je lippen te voelen telkens weer.
Gedaan met fantaseren ,
De meeste dromen zijn echt bedrog
Ik zal me wel verder redden
Ik ben sterk
Dat denk ik toch.

©Isabelle Willem