Geheugensteuntje

Wanneer de morgen haar
eerste licht laat schijnen
zie ik de donk're nacht
in de mist verdwijnen

alsof een witgrijs deken
gespreid ligt op de daken
van een sluimerende wereld
die nog moet ontwaken

geen geluid van mens of dier
't is overigens nog veel te vroeg
plots het gedonder van de eerste tram
schone liedjes duren nooit lang genoeg

de buurt is nu aan 't ontwaken geslagen
lichten als priemende ogen uit ied're raam
auto's verspreiden hun stinkende walmen
en ik....ik steek m'n zoveelste sigaretje aan

waarna een hoestbui mij terug voert
naar de o zo pijnlijke realiteit
van de dood die om 't hoekje loert
maar 'k was even m'n geheugen kwijt...

©GoNo