De Oude Dichter

Er zijn geen gedichten meer
sprak de oude dichter
't is allemaaal eenheidsworst
't stoot me tegen de borst

ze lullen er maar op los
zonder inspiratie
altijd dezelfde larie en zever
't moet me van de lever

maar grote meester
sprak ik hem tegen
we zijn een nieuwe generatie
die breken met oubollige traditie

kan zijn, m'n waarde vriend
maar wie leest die rotzooi dan
je leest ze één keer, met stil verlangen
in de hoop dat ze zullen blijven hangen

maar een uur nadien
hou je het voor gezien
je denkt welk kind heeft dit gechreven
moet ik daar mee leren leven

'k had geen antwoord op z'n vraag
'k vond hem zelfs een grote zaag
hij is groot, maar 'k heb de heimelijke vrees
dat hij verworden is tot een vat vol clichés...

©GoNo