10 Gesprek onder Vier Ogen

10
" Doe uw zonnebril af, de Fuhrer kijkt iedereen recht in de ogen..."siste Karl Brandt. De Fuhrer, die de opmerking gehoord had, keek Brandt doordringend aan, maar sprak geen woord. Heinrich Himmler fluisterde iets in het oor van de Fuhrer. Brandt voelde zich ongemakkelijk worden. Waren ze zijn lot aan het bezegelen ? Zou hij eindigen in een werkkamp ? Hij zou de eerste niet zijn, ook niet de laatste. Het zweet brak hem uit. Angstzweet. Maar nee, hij was toch wel meer dan die Untermenschen, die drekjoden die hier op het plein stonden ?
De Fuhrer wenkte Harry terwijl hij het rijtje officieren afliep. Harry, totaal verbouwereerd, sloot zich aan bij de groep SS'ers die Hitler volgden. Ze gingen de Kampkommandatur binnen. Hitler liet zich de blauwdrukken tonen van de fabriek in wording. De ingenieurs gaven hem uitleg op gedempte toon, deels uit ontzag, deels uit angst. Dit was ook onderdeel van het Derde Rijk. Verdeel en heers. Maar verdeel zodanig dat iedereen wil heersen. Maar alleen de Fuhrer was heerser en meester. De almachtige dictator over dit stuk van de wereld, een stuk dat later uitbreiding zou krijgen. Lebensraum, weet je wel. wie der Herr, so der Knecht.
" So, meine Herren, ich will ein gespräch führen mit Harry...."sprak de Fuhrer, terwijl hij voorovergebogen de plannen verder inspecteerde. De SS-ers haasten zich om de Kommandatur te verlaten, na eerst de groet gebracht te hebben. Hitler schonk er geen aandacht aan.
Om niet heel het verhaal van het gesprek in het Duits weer te geven, heb ik er een vertaling van gemaakt. Ze zijn gebaseerd op authentieke stukken, gevonden in de dagboeken van Harry B. Down. Het was de eerste en tevens laatste keer dat Hitler een werkkamp met joden bezocht. Hij heeft wel nog fabrieken en kampen bezocht, maar bleef ver weg van het Joodse volk, dat hij zo haatte.
" Kom wat dichterbij, Herr Down, ik bijt niet hoor..."glimlachte de Fuhrer. Wie zegt er dat Hitler geen gevoel voor humor had ? Harry deed wat van hem gevraagd werd en keek mee naar de plannen, die op tafel gespreid lagen. Hij kende er wel iets van, maar toch.
" Wat vindt ge er van, zou het lukken om deze fabriek in, laat ons zeggen drie maanden, te laten draaien ?"vroeg Hitler, zonder op te kijken naar Harry.
Harry voelde ontzag voor deze man, die het van korporaaltje tot alleenheerser geschopt had.
" Ik denk het wel, mein Fuhrer, ik denk het wel.."
" U denkt het wel, Herr Down ?"antwoordde de Fuhrer.
Even was Harry uit z'n lood geslagen, wist niet goed wat hij moest zeggen, laat staan een verkeerd antwoord te geven.
" Ik ben er zeker van, mein Fuhrer, mits ik een blanco cheque krijg en de complete controle over de fabriek..." Harry verschoot van z'n eigen onbeschaamdheid, maar er was geen weg terug. De Fuhrer keek hem recht in de ogen, taxeerde hem van kop tot teen met z'n doordringende ogen en een flauwe glimlach speelde om z'n mond....

©GoNo