Hoorapparaatjes en looprekjes......

Ik sta in de kruidenierswinkel geduldig te wachten tot het m'n beurt is. Voor mij staat een oud vrouwtje, met een hoorapparaatje en een wandelrekje. 'k Heb niets tegen hoorapparaatjes en looprekjes, laat staan tegen oude vrouwtjes. Maar meestal duurt het eeuwen eer ze uitgeroddeld zijn en hun boodschappen gedaan hebben. Zo ook hier.
“ Dag Ria, wat mag het voor u zijn ?” vraagt de immer vriendelijke Reinhilde.
“ Wablieft ?” zegt het oude vrouwtje.
Reinhilde herhaalt de vraag, een ietske luider, gezien de conditie van het oude vrouwtje.
“ Ge moet wat harder spreken, ik versta u niet......”
“ Wat zal het zijn, Ria ?” probeert Reinhilde nog een keer.
“ Wijn ? Nee, wijn heb ik nog, 'k moet een klein grofke hebben......”
De man van Reinhilde pakt het brood en snijdt het. 's Zondags helpt de man van Reinhilde mee in de winkel. Da's pas liefde hé? 't Kan ook zijn dat hij z'n wederhelft in 't oog houdt, wetende dat GoNo hier 's zondags durft binnen te springen.
“ Is dat alles, Ria ?”
“ Wat zegt ge ?”
“ Moet ge nog iets anders hebben, Ria ?”
“ 100 gr prépare, 100 gr kalfsworst, 100 gr jonge kaas en 100 gr vleessalade.....”
“ Amai, gaat ge een feestje bouwen, Ria ?”
“ Brouwer ? Nee, den brouwer komt morgen, maar ge moogt ook nog een fles melk en een fles cola geven hé.......”
“ Geven, Ria, kopen bedoelt ge zeker ?” zegt Reinhilde met een kwinkslag, die volledig de mist ingaat wegens de doofheid van Ria.
“ Moet ge nog iets hebben Ria?”
“ Wablief ?”
“ Of ge nog iets moet hebben ?”
“ Ja, maar 'k weet niet meer wat, 'k moet even nadenken, 'k ben m'n papierke thuis vergeten op de tafel....”
Oude vrouwtjes die hun papierkes vergeten thuis op tafel, dat komt niet goed. Denk ik zo bij m'n eigen.
Intussen duurt en duurt het en wordt m'n geduld op de proef gesteld. Ik begin stilletjes te bidden en roep alle heiligen aan die van dicht en van verre iets te maken hebben met het edele vak van kruidenier. 't Helpt gene moer, want 't is zondag en 's zondags rusten de heiligen uit van een drukke werkweek. Ik besluit om in afwachting van de geheugenopfrissing van Ria, buiten een sigaretje te roken. Als het ware het nuttige met het aangename parend hé ?
Terwijl ik geniet van m'n kankerstokje, komt er een oud vrouwtje met twee krukken aangewandeld en sukkelt de winkel binnen. Miljaarde, denk ik, laat het niet waar zijn, maar 't is wel waar.....
't Is vandaag m'n dag niet, 't is vandaag de dag van de gehandicapte gepensioneerden met krukken, looprekjes en hoorapparaatjes. En zo komt het, waarde lezer (es) dat ik de pijp en brui aan Maarten gegeven heb en binnen een uurke nog eens terug zal komen, in de hoop dat ze geen bus met gepensioneerde Benidormers afgezet hebben bij m'n kruidenierster. Ik ga voorstellen aan Reinhilde om een bedevaart naar Lourdes op poten te zetten. Wat zeg ik ? Op krukken, lijkt me in de gegeven omstandigheden meer van toepassing te zijn........

©GoNo