Glazen bol.......

Ik ben moe, ontzettend moe. Niet alleen het weer speelt me parten, maar ook het terug thuis zitten in afwachting van betere tijden. De dagen beginnen op elkaar te lijken, en de avonden duren steeds maar langer. M'n brommer geraakt maar niet nagekeken, zolang ik niet weet wat er aan scheelt, durf ik er niet mee te rijden. Ik heb geen goesting om te verongelukken, zelfs al houdt Jezus van mij.....
De herfst nadert met rasse schreden, met alle gevolgen vandien. Regen en wind en een sombere GoNo.
Ik ben toe aan een periode van bezinning. Alles eens op een rijtje zetten. Nadenken over de toekomst .
Waarheen zullen m'n wegen leiden ? Had ik maar een glazen bol, om eventjes in de toekomst te kijken.
Misschien beter van niet, want wie weet wat me nog te wachten staat ? Hoeveel vijanden of vrienden zal ik op m'n pad nog tegen komen ? Hoeveel mensen zal ik pijn doen en hoeveel mensen zullen mij pijn doen ? Beter het allemaal niet te weten, want anders doen we geen oog meer dicht, en we hebben maar twee ogen hé ?
Kom GoNo, niet zeuren en zitten kniezen om wat voorbij is. Wat voorbij is, komt nooit meer terug. We zijn allemaal maar een voetnoot in de geschiedenis van 't heelal. Zo belangrijk zijn we nu ook weer niet.
Vandaag leven we, morgen zijn we dood. Uitgewist door Vadertje Tijd.......We zijn maar een beetje stof, weggeblazen door de wind. We denken allemaal als we jong zijn, dat we het eeuwig leven bezitten. Tot we geconfronteerd worden met onze eigen nietigheid en de beperkingen van ons stoffelijk omhulsel.
Ziet, ik ben al volop aan het bezinnen, 't gaat vlugger dan ik dacht.......'k moet er schijnbaar geen moeite voor doen. Laat de zon maar terug schijnen, dan zijn we met z'n allen wat beter gezind. Ik zoek redenen om te kunnen lachen, maar ik vind er geen. Ik kijk naar buiten, zie alleen maar donkere wolken en een grijze lucht. Zelfs de vogels zwijgen. Stilte voor de storm ?

©GoNo