Er is nog toekomst hé?

Gisteren bij het naar huis gaan, op de bus……

“ ’t Wordt erger en erger, meneer!”
“ Wat wordt er erger en erger ?”
“ Awel, met die losgeslagen jeugd, ze hebben voor niemand nog respect.”
“ Dat zijn er toch maar een paar….” probeer ik.
“ Een paar ? Een paar ? Een hele school, bedoelt ge zeker?”
“ Over wat hebt ge het?”
“ Over m’n collega, die in de prak geslagen is, omdat ze die jongeren uit haar bus zette.”
“ Maar zou uw collega, er niet beter aan gedaan hebben de dispatching te verwittigen?”
“ Daar denkt ge toch niet altijd aan, ge denkt toch eerst aan de veiligheid en de rust op uwen bus hé?”
“ Ja, maar waarom zie ik nooit van die zogenaamde middeleeuwse stadswachten op de bus?”
“ Die rijden alleen met de tram, en de meesten kruipen in de tweede wagon, terwijl ze in de eerste gans de boel afbreken!”
“ Daar hebt ge gelijk in, ‘k heb die stadswachten eens in ’t oog gehouden, die lijken me zo van de Groenplaats geplukt. Wat een zooitje. ‘k Zie ze regelmatig op den 24 en denkt ge dat ze al één keer iets gezegd hebben tegen die herrieschoppers? Buiten op het knopke duwen om de deur open te doen, zit er weinig of geen leven in. En ze staan daar met een air van –zie eens hoe belangrijk ik ben- te kwebbelen alsof ze in Plopsaland werken.”
“ Ja, aan die paljassen hebben we niet veel, die dienen alleen om de statistieken van de werklozen te doen dalen. Ze zouden beter op iedere tram of bus , een paracommando zetten in volle gevechtsuitrusting, want ’t is oorlog op den bus hé?”
“ Oei, is ’t zo erg?”
“ Ge hebt er geen gedacht van, meneer, ge hebt er geen gedacht van. ‘k Rijd al 24 jaar met den bus, maar wat ik de laatste jaren meemaak, d’er zijn geen woorden voor.”
“ Maar waarom zoveel mensen opéén pakken in een al overvolle bus? Dat vraagt toch om agressie? Is er dan geen limiet aan het aantal personen dat ge moogt opladen?”
Eventjes geen antwoord. Chauffeur denkt diep na en wikt z’n antwoord.
“ Da’s het beleid van de Lijn hé?” klinkt het weinig overtuigend.
“ Kijk, daar staat er weer zo’n bende van die schoolgaande jeugd, ge denkt toch niet dat ik ga stoppen, dat ze maar te voet naar huis gaan!”
Hij drukte z’n gas wat dieper in, laat de halte links liggen en de mensen die moesten afstappen ook. Wat hem de mooiste beledigingen opleverde, die ik al gehoord heb.
“ Ziet ge nu wat ik bedoel?” zegt hij met een glimlach tot aan z’n oren.
Ik zie niet in wat hij bedoelt, maar ik zie wel in dat hij moet oppassen dat hij niet wat peren tegen zijne appel gaat krijgen.
“ En daarbij, mijn bus zit overvol hé?” alsof hij zichzelve wou goedpraten.
“ Ja, op dat punt hebt ge gelijk.” antwoord ik, er het mijne van denkende.
’t Zou me niet verbazen dat hij waarschijnlijk het volgende slachtoffer van die losgeslagen jeugd wordt. Of van de losgeslagen ouden van dagen, die niet van de bus geraakten, omdat hij weigerde te stoppen…….

©GoNo