GoNo's Gedichten & Verhalenhoek

De hersenspinsels van een zelf- en door anderen verklaarde dichter/schrijver.

donderdag 6 december 2007

Kerstmis, tja..........

Kerstmis, tja............


Kerstmis, 'k heb er een haat-liefde verhouding mee. Die opgefokte sfeer van commerciële reclame, die mij langs alle kanten toeschreeuwen, dat ik cadeautjes moet kopen om erbij te horen. De kerstmuziek, die telkens onderbroken wordt, om mij te vertellen dat de kalkoen, oesters en bijbehorende champagne in promotie is.
't Zal mij worst wezen, ik lust geen oesters en voor champagne heb ik geen geld.
En tegenwoordig zie je naast Sinterklaas even verderop een Sancta Claus zitten. Da's tweemaal kassa hé? Ge zult maar met uwen kroost naar de supermarkt gaan, hoe legt ge dat uit hé? Ho, ho, ho! En al dat klatergoud van kerstversieringen, ge kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat in duizenden verschillende versie's. De ene al mooier dan de andere.
Kerstmis, de vele feeërieke lichtjes waarmee de gevels en straten verlicht zijn, de muziek op de achtergrond, de mensen die elk jaar dromen samen met Bing Crosby over een witte kerstmis. De warmte die al die versierde etalages uitstralen, om maar te zwijgen over Kerstdag, waar iedereen zo innig naar toeleeft. De kerstconcerten op tv, de Helmut Lotti cd's, de cadeautjes onder kerstboom, het familiefeest bij uitstek om nog eens rond de tafel te zitten en elkaar een vredevol kerst-en nieuwjaar te wensen.
Kerstmis, 't heeft wel iets, en toch...........
Er zijn mensen die geen kerstmis kunnen vieren omdat ze in de rand van de maatschappij leven. Er zijn kinderen die geen kerstmis kunnen vieren, omdat ze de kinderen van hun ouders zijn, er zijn de zieken, de gehandicapten en zovele armen die ook behoefte hebben aan een warm kerstfeest.........
Laat ons daar eens bij stil staan, als we straks aan onze rijkgevulde tafels zitten en onze goede voornemens kond doen, waarvan we weten dat het vluchtige woorden in de wind zijn. Laat ons “Vrede” wensen en nog een paar oorlogen ontketenen, want zonder oorlog kan er geen Vrede zijn, schijnbaar hé?
Ik, van mijn kant, wens geen Vrede meer aan alle mensen, ik wens aan iedereen een gulle lach, een zonnige lach, een mee-lach. Probeer het maar eens en maak er een goed voornemen van en zeg 's morgens tegen jezelf: “ Dank u God, dat ik lachen mag!” Wedden dat de dag er een heel stuk anders zal uitzien........?

©GoNo

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage