Het proces…

Ik kan mij van de indruk niet ontdoen dat elke assissenzaak opgeblazen wordt tot een media-circus. Advocaten die zich verdringen om in de schijnwerpers te kunnen lopen, hun visie weergeven op tv en in de kranten. Een rechtszaak wordt tegenwoordig in de media bepleit. Het komt de verkoopcijfers ten goede. Hoe meer leed, hoe meer vreugde op de redacties… Is het nu echt nodig om telkenmale de nabestaanden te confronteren met het hen aangedane leed? Maakt onderdeel uit van het rouwproces, zo beweren de hooggeleerde psychologen en psychiaters. Wie of wat geeft hen het recht om te beslissen wat een rouwproces is? Dat verschilt toch van mens tot mens? Welk nut heeft het om een psychopaat een forum aan te bieden in een gerechtszaal? De man in kwestie zit gewoon de nabestaanden uit te lachen. Geeft geen antwoorden op de hem gestelde vragen. Draait rond de pot en herroept steeds opnieuw z’n afgelegde verklaringen. Manipuleert de media, de rechters, advocaten en noem maar op. Stopt zich weg achter het mom van geheugenverlies. De ouders van de vermoordde tieners krijgen geen antwoord op hun vragen over het ‘hoe’ en ‘waarom’. Blijven met schuldgevoelens en open vragen achter. Een psychopaat zoals R.J. geniet met volle teugen van de media-aandacht. Hij en hij alleen, weet de ware toedracht… Moet dit proces gevoerd worden? Ja, in naam van de democratie en de gerechtigheid. Maar zou het niet beter zijn om al die nutteloze miljoenen euro’s te spenderen aan een degelijke opvang van de nabestaanden? Hun kinderen zullen niet terugkomen, weet ik ook wel. Maar als ik een zoveelste proces volg, heel dat circus analyseer, kom ik meer en meer tot de conclusie dat een dader meer rechten heeft dan de slachtoffers. Hoe komt het toch dat moordenaars een beroep kunnen doen op de beste advocaten en de gewone burgesr soms content moeten zijn met een Pro Deo-advocaat? Wie betaalt die erelonen feitelijk? Ge gaat me toch niet vertellen dat al die psychopaten miljonairs zijn hé? R.J. hamerde, op de eerste dag van z’n proces, er al op dat hij geen foto’s of tekeningen van hem in de pers wou. De voorzitter ging hierop in. Bang voor procedurefouten. De ouders vroegen om de foto’s van de autopsies achter gesloten deuren te behandelen, wegens te luguber en uit respect voor hun kinderen. De voorzitter weigert hierop in te gaan. Na het proces zullen ze wel verschijnen op het internet. Of in één of ander rioolblaadje. Voor grof geld gekocht van een integere justitiebeambte… De publieke opinie heeft recht op informatie. Ben ik volledig mee eens. Maar er zijn grenzen. Waar houdt het fatsoen op en begint de sensatie? Voelen wij ons nu echt beter met de wetenschap dat R.J. z’n slachtoffers al dan niet heeft laten lijden? Ik hoef die details niet te weten. Laat die details voorbehouden zijn voor de nabestaanden, die hebben er recht op. Ik niet. De man heeft bekend. Punt. Ontneem hem z’n rechten, die heeft hij verspeeld door het doden van onschuldigen. Geen privileges, geen show om op te voeren. Veroordelen, wegstoppen in een kerker en sleutel weggooien. Bij wijze van spreken hé? Want we leven hier in een beschaafd landeke. Een landeke waar de daders verdomme meer rechten hebben dan de slachtoffers… ©GoNo