Wintertijd…

Wintertijd
speeltijd voor koning winter
de herfst pakt haar biezen
kan niet anders dan ’t duel verliezen
geen beschutting voor de daklozen
ze hebben er zelf voor gekozen
ergens huilt een kind de winterdood
rillende tranen in opperste nood
moeder ligt er naast lijkwit
dode ogen in de maagdelijke sneeuw
naast de warme schouw, een wachtende meeuw

wintertijd, gezelligheid
aan de warme kachel drink ik chocomelk
eet ik rozijnenbrood
en buiten
buiten sterven mensen de vriesdood
hoe zou het zijn om zo te moeten sterven
vraag ik me af
zouden ze met laatste kracht hun naam kerven
die eventjes vertelt wie ze zijn of waren
om bij ’t ontdooien weggespoeld te worden
voor eeuwig door de gore riolen…

ik schenk me nog een koffie in
koester de warmte om me heen
ook al ben ik eenzaam en alleen
ik word niet gevriesdood, godzijgeloofd
ik heb tenminste een dak boven m’n hoofd…

©GoNo