Compliment

ooit zal ik het leren
wanneer je spreekt met mij
er geen antwoord komt
tot aan het oog
gevuld

niets
mijn zwijgen in nevel neerslaat
of vogels, onhandig
rond mijn mond

houden van zal zich dierbaar draaien
als een woord onder
een woord

een landschap in volle zon
waarop ik mijn handen
leggen kan

misschien ben ik bang
dat je weg zult gaan, je niet meer komt
tot waar ik ben

aangestaard door het verbloemen
- je bent geen waarheid, nooit herkend -

© kerima_ellouise